↑ objectName, objectTitle:

objectTitle :

collectionName : collectionName
inventoryNb : inventoryNb
objectName : objectName
objectTitle : objectTitle
objectCulture : objectCulture
geography : geography
dating : dating
material : material
technique : technique
dimensions : dimensions
legalRightOwner : legalRightOwner

objectDescription : objectDescription

↑ , schaakspel:

schaakspel :

collectionName : Beeldhouwkunst en meubelkunst (13de - 19de eeuw)
inventoryNb : 0074
objectName :
objectTitle : schaakspel
objectCulture :
geography :
dating : AD 1701 - AD 1800
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 7,7 cm, Breedte: 5,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het schaakspel zelf is incompleet (14 witte stukken, 15 zwarte stukken) de pionnen zijn voorzien van zg tronies i.e. mannenkoppen met een kraag en een hoed op, de lopers/raadsheren dragen een zotskap, de koning en de koningin dragen beiden een kroon en zijn mogelijk kleine portretjes maar zeker is dit niet, de torens staan op de rug van indische olifanten. Het schaakbord is slechta één van de driespellen die met deze fraaie ebbenhouten, met ivoor/been ingelegde kist kist kan spelen. In opengeklapte toestand is het een trictrac bord. Het derde spel is het zg. molenspel. De kist is gemaakt van verschillende houtsoorten; het eerder genoemde ebbenhout maar ook mahony is gebruikt en wellicht zijn de ingelegde delen vervaardigd uit vruchtenhout (check verslag D. Wendelen)

↑ , Quinton:

Quinton :

collectionName : Snaarinstrumenten
inventoryNb : 0219
objectName :
objectTitle : Quinton
objectCulture :
geography :
dating : AD 1730 - AD 1790 (onzeker)
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 60 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Pardessus inv.nr. 0219 Omstreeks 1730 ontstaat in Frankrijk een variant op de “pardessus de viole”, met slechts vijf snaren, waarvan de drie laagste nu als een viool gestemd worden (GDa) en de twee hoogste een kwart interval behouden (d en g). De benaming “quinton”, die eerder voor de vioolvormige variant gebruikt wordt duidt op het hybride karakter van deze instrumentjes, die volledig inwisselbaar zijn wat betreft sociale context, speelwijze en repertoire. Zowel deze “pardessus a cinq cordes” als de vioolvormige quinton werden immers verticaal bespeeld, bevatten vijf snaren en zijn gedeeltelijk in kwinten gestemd. Deze vijfsnarige pardessus (inv nr. 0219) is bedekt met een bruine vernis en is in vrij goede staat. Het tweedelige achterblad in sterk gevlamde esdoorn is gewelfd, en boven- en onderaan is een kleine houten spijker bevestigd. De randinleg is samengesteld uit drie biezen. De zijwanden zijn uitgevoerd in minder diep gevlamde esdoorn en vertonen enkele breuken. Het bovenblad uit twee delen fijn nervig vuren heeft een dubbele randinleg met telkens drie biezen die aan de hoeken kruislings over elkaar loopt. De C-vormige klankgaten met aan beide zijden inkepingen zijn ondersneden. Binnenin zijn lijmreepjes aangebracht. De hals is allicht later versmald en ronder gemaakt om het bespelen op de schouder, dus horizontaal, mogelijk te maken. Daarbij werd het hieltje, dat oorspronkelijk hoekig van vorm was, eveneens afgerond, zodat de inleg aldaar gedeeltelijk te dicht bij de rand zit. Toets en staartstuk bevatten een laag ebben fineer. Het staartstuk is met een lus in darm, lopend over een klein kielhoutje, bevestigd aan een gedraaid knopje. Het moderne, sterk bijgesneden en vereenvoudigde vioolkammetje draagt de bandstempel van het merk “Aubert”. De schroevenkast is versierd in een stijl die herinnert aan de 18de-eeuwse beeldhouwer Lafille (of La Fille), aan de vier zijden versierd door middel van doorslagen (ponsen) met kleine cirkelvormige motieven, en bekroond door een bebaard mannenhoofd met pluimhoed en een kraag. De ogen zijn ingelegd met witte ovalen knopjes. De beeldhouwstijl zou 19de-eeuws kunnen zijn. Deze pardessus was in het bezit van François-Joseph Fétis (1784-1871), eerste directeur van het Koninklijk Muziekconservatorium Brussel en kapelmeester van Leopold I. In 1872 werd zijn verzameling muziekinstrumenten aangekocht door de Belgische Staat en bewaard in het conservatorium, tot de opening van het Instrumentenmuseum in 1877. Het (valse) gedrukte etiket binnenin bevat de woorden: “Jacobus Staainer Filius, in absam / prope omnipontum 1558”, dit jaartal in handschrift bijgevoegd. L ca. 61 cm B.ca. 19,2 cm. H zijwanden: ca. 4,4 cm Snaarlengte ca. 31,5 cm

↑ , :

:

collectionName : Snaarinstrumenten
inventoryNb : 0230
objectName :
objectTitle :
objectCulture :
geography :
dating : AD 1701 - AD 1800
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 77,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Viola d’amore met 6 melodiesnaren en 6 resonantiesnaren. De onversierde rug uit één deel, met een aantal korte breuken, is vlak, met een lichte knik in het bovengedeelte en wordt binnen in versterkt door middel van een stevige stapelplaat. Zijwanden en onderblad zijn uitgevoerd in licht gevlamde esdoorn. Op het gave, gewelfde, eendelige bovenblad met brede randinleg is een dunne laag fineer met een gegraveerd blazoen aangebracht onder de toets, waar men een rozet zou verwachten. De beide vlamvormige klankgaten stammen duidelijk uit de traditie van de Duits-Oostenrijkse viola ‘d amore bouw. De resonantiesnaren zijn aan pinnetjes onderaan de zijwanden bevestigd. Een mogelijk bijgewerkte krul sluit de langgerekte onversierde schroevenkast af. Deze laatste is vooraan volledig open en achteraan enkel voor de zes snaren het dichtst bij de krul. De lange stevige toets en het afgeronde staartstuk, bevestigd aan een klein gedraaid wit knopje, zijn allicht niet origineel. Het instrument is bedekt met een bruine vernis, lichtbruin voor het bovenblad. Volgens een brief uit 1879 werd het instrument geschonken door muziekdirecteur Albert Hahn uit Königsberg in Pruisen, tevens redacteur van het tijdschrift “Tonkunst”. L ca. 78 cm B ca. 24,2 cm H zijwanden ca. 4,8 cm Snaarlengte ca. 35 cm. Bibliografie Victor-Charles Mahillon, Catalogue descriptif et analytique du Musée Instrumental du Conservatoire Royal de Musique de Bruxelles, dl. 1, Gent, 2/1893, p. 324.

↑ , Vijfkorige gitaar:

Vijfkorige gitaar :

collectionName : Snaarinstrumenten
inventoryNb : 0550
objectName :
objectTitle : Vijfkorige gitaar
objectCulture :
geography :
dating : ca. AD 1640
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 87,5 cm, Breedte: 26 cm, Diepte: 13 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Gitaar inv. nr. 0550 werd in 1879 aangekocht door de eerste conservator van het toenmalige Instrumentenmuseum van het Brusselse Conservatorium, Victor-Charles Mahillon. Daarvoor was het instrument in het bezit van de beroemde vioolbouwer Auguste Tolbecque. Op het schroevenstuk staat een inscriptie: “Matheo Sellas / alla Corona in / Venetia”. Sellas was een instrumentenbouwer van Duitse afkomst die tijdens de eerste helft van de 17de eeuw actief was in Venetië. De gitaar heeft vijf dubbelsnarige koren en tien stempennen die aan de achterkant van het schroevenstuk gevestigd zijn. De rug bestaat uit 23 ribben uit palissander, met daartussen ivoren inleg. De rozet op het klankblad is uit lood en is waarschijnlijk niet origineel. Ze stelt een klavecimbelspeler voor, met de initialen “H H”. Wellicht is ze afkomstig van een klavierinstrument van Henri Hemsch. Rond de rozet is een brede inleg aangebracht uit ivoor, zwarte pasta en palissander. In de toets zijn twee ivoren platen bewerkt die fabels van Phaedrus of Aesopus afbeelden: “De wolf en de kraanvogel”, en “De vos en de ooievaar”. De achterkant van de hals is versierd met ivoren inleg en zwarte pasta. In de loop der tijd werd deze gitaar omgebouwd tot chitarra battente, waarvan de snaren bevestigd werden onderaan de klankkast. Tezelfdertijd werd ook de hals verkort en die is zo gebleven. De gitaar werd echter opnieuw omgebouwd tot klassieke gitaar, met een gelijmde kam op het klankblad. Mogelijk is dit werk van Tolbecque. Radiografieën van het instrument laten talrijke inwendige veranderingen zien, maar het uiterlijke aspect blijft kenmerkend voor de uitzonderlijke kwaliteit van de barokgitaar. Bibliografie Victor-Charles Mahillon, Catalogue descriptif et analytique du Musée Instrumental du Conservatoire Royal de Musique de Bruxelles, i, Gent, 1893, p. 481. Exposiçao Internacional de Instrumentos Antigos, V Festival Gulbenkian de Musica, Lisbonne, 1961, n° 39. Instruments de musique des XVIe et XVIIe siècles, catalogue de l’exposition du Musée Instrumental de Bruxelles en l’Hôtel de Sully, Paris, juin 1969, s.l., 1969, n° 31. Mia Awouters, "Befaamde barokgitaren uit de verzameling van het Brussels Instrumentenmuseum", Musica Antiqua, 3/3, 1986, p. 74-75. http://www.mim.be/nl/barokgitaar

↑ , Quinton d'amour:

Quinton d'amour :

collectionName : Snaarinstrumenten
inventoryNb : 1358
objectName :
objectTitle : Quinton d'amour
objectCulture :
geography :
dating : AD 1730 - AD 1772
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 64,6 cm, Breedte: 20,3 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Quinton d’amour met 5 melodiesnaren en 6 resonantiesnaren, bedekt met een roodbruine vernis. De snaren zijn bevestigd aan een wit plaatje met pinnetjes onderaan de zijwanden, net als bij de andere quinton d’amour en de viola d’amore van Salomon (inv. nrs. 0481 en 1389). De resonantiesnaren lopen over de bovenkant van dit plaatje, dat dienst doet als een soort hoog kielhoutje en waarin gaten voor de melodische snaren werden voorzien. Een staartstuk was bij deze constructie dus niet nodig. De rug uit twee delen met driedelige randinleg is gewelfd. Zijwanden en onderblad zijn uitgevoerd in gevlamde esdoorn. De klankkast heeft een gewone vioolvorm, met hoekblokjes en lijmreepjes binnenin en met f-gaten in het tweedelige vuren bovenblad, ook met driedelige randinleg. Het bovenblad vertoont herstelde breuken. In het bovenblok ontwaart men drie gaten waar vroeger spijkers zaten voor de bevestiging van de hals. Een klassieke vioolkrul sluit de schroevenkast af. Deze is versierd met bloemmotiefjes achteraan en op de zijkanten. Verder is ze vooraan volledig open en achteraan gesloten voor vier van de vijf speelsnaren. De toets, achteraan open voor de resonantiesnaren, heeft vooraan een laagje gefineerd ebben en draagt sporen van gebonden frets. Dit instrument (inv. nr. 1358) vertoont overeenkomsten met de andere quinton d’amour van Salomon (inv. nr. 0481), doch de randen en hoeken van de bladen zijn zwaarder uitgewerkt, terwijl ook de vernis qua kleur en textuur verschilt van die van beide andere instrumenten van Salomon uit de collectie (inv. nr. 0481 en 1389). De hals is bovendien ronder, wat de bespeling in "da gamba" houding niet vergemakkelijkt. Het instrument is mogelijk samengesteld, verbouwd of volledig geconstrueerd door een zekere Jean Leclerc, die het instrument dan binnenin signeerde met potlood. Misschien zou het kunnen gaan over Joseph-Nicolas Leclerc uit Mirecourt, sinds 1760 werkzaam in Parijs. Deze quinton d’amour (inv. nr. 1358) maakte deel uit van de collectie van Auguste Tolbecque. In 1879 werd zijn verzameling muziekinstrumenten aangekocht door het Instrumentenmuseum. In 1885 werd een viola d’amore van Salomon uit het Museum in Londen geëxposeerd. Misschien betrof het dit instrument, of anders de quinton d’amour (inv. nr. 0481) of de viola d’amore (inv. nr. 1389), allebei eveneens van zijn hand. Etiketten: 1) “SALOMON / A PARIS” (brandmerk) 2) “Jean nicolas / leclerc” (handschrift binnenin op het achterblad) L. ca. 65,2 cm B. ca. 25 cm H. zijwanden ca. 31 cm Snaarlengte ca. 32,8 cm. Bibliografie Victor-Charles Mahillon, Catalogue descriptif et analytique du Musée Instrumental du Conservatoire Royal de Musique de Bruxelles, dl. 3, Gent, 1900, p. 26.

↑ , :

:

collectionName : Snaarinstrumenten
inventoryNb : 1366
objectName :
objectTitle :
objectCulture :
geography :
dating : AD 1850 - AD 1900
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 62,7 cm, Breedte: 22,1 cm, Diepte: 10,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Altviool met etiket van Ambroise Decomble in zeer goede staat. Deze kleine altviool draagt de kenmerken van de Franse vioolbouw uit de periode na 1850. Onder meer de verzorgde klassieke lutherie stijl, de oranje-gele vernis, de zwart omzoomde krul, de drieledige randinleg met in de hoeken angeltjes uitlopend op 1/3 van de hoekbreedte, de normale halshoek en de halsinzet met uitsparing in het bovenblok wijzen in die richting. Het achterblad is uitgevoerd in niet helemaal kwartiers esdoorn waarvan de vlammen in dezelfde richting blijven doorlopen over de twee helften. Het vertoont enkele opgevulde wormgaten en harspockets. De vlam van de zijwanden in esdoorn loopt per band in verschillende richtingen. Het bovenblad is uitgevoerd in fijn generfd vuren en vertoond klassieke f-gaten. Stemsleutels, staartstuk en toets zijn mogelijk origineel. Het etiket in handschrift luidt : « Fait à Tournay par Ambroise Décomble 1761 » Het instrument is een schenking van Joseph de Riquet de Caraman, zeventiende prins van Chimay (1808 – 1886) Bibliografie Victor-Charles Mahillon, Catalogue descriptif et analytique du Musée Instrumental du Conservatoire Royal de Musique de Bruxelles, III, Gent, 1900, pp. 29-30. L ca. 63,5 cm L. klankkast ca. 38 cm. B.ca. 22,1cm. H zijwanden: ca. 3,5 cm Snaarlengte ca. 34,8 cm

↑ , Haute-contre à la française:

Haute-contre à la française :

collectionName : Snaarinstrumenten
inventoryNb : 2838
objectName :
objectTitle : Haute-contre à la française
objectCulture :
geography :
dating : AD 1777
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 59,8 cm, Breedte: 22,7 cm, Diepte: 10,7 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze sterk beschadigde altviool (inv. nr. 2838) uit 1777, van de Brusselse bouwer Henri Joseph De Lannoy (1712-na 1795), is geïnspireerd op de Cremonese vioolbouw uit de zeventiende eeuw, en is bedekt met een geel-beige transparante vernis, vermoedelijk ter vervanging van een verdwenen oorspronkelijke laklaag. Achterblad en voorblad, beide tweedelig, hebben, voor zover ze niet beschadigd zijn, elegante randen en hoeken, met een driedelige inleg die vrij onregelmatig van breedte is. Het achterblad, net als de zijwanden in sterk gevlamde esdoorn, vertoont vooral aan de baszijde opgevulde houtwormkanalen en wijzigingen aan het hieltje. Een houten pinnetje is zichtbaar boven en onder net naast de middenvoeg. De welvingen zijn regelmatig en niet te hoog. De inkepingen van de soepel gesneden f-gaten staan haast pal tegenover elkaar. Zijwanden en bovenblad vertonen eveneens breuken en gevulde houtwormkanalen. Er zijn boven en onder rondom lijmreepjes voorzien. De moderne hals in esdoorn met sterkere en smallere vlam, is met een zwaluwstaartverbinding aan de klankkast gezet en is voorzien van een moderne toets in ebben met afschuining voor de dikste snaar. De aanzet van de vernieuwde hals aan de schroevenkast is duidelijk zichtbaar en loopt ongeveer door tot in het midden van deze laatste. Ze is samengesteld uit verschillende delen die mogelijk, net als de krul, oorspronkelijk niet bij de klankkast hoorden. Kam, stapel, sleutels, kielhoutjes, knopje en staartstuk zijn modern. Het gedrukte etiket luidt : “H...cus Josephus de Lannoy, Bruxellensis 1777” . De laatste twee cijfers zijn met de hand bijgeschreven. Deze altviool komt uit de vroegere collectie César Snoeck en werd in 1908 aan het toenmalige Instrumentenmuseum geschonken door Louis Cavens. Bibliografie Victor-Charles Mahillon, Catalogue descriptif et analytique du Musée Instrumental du Conservatoire Royal de Musique de Bruxelles, IV, Gent, 1912, p. 413. Lutgart Moens, De familie Snoeck, vioolbouwers aan het hof te Brussel in de 18de eeuw, Katholieke universiteit te Leuven, 1976, blz. 130. L ca. 66,4 cm L. klankkast ca. 39,5 cm. B.ca. 22,9 cm. H zijwanden: ca. 3,4 cm Snaarlengte ca. 36,2 cm

↑ , :

:

collectionName : Snaarinstrumenten
inventoryNb : 2840
objectName :
objectTitle :
objectCulture :
geography :
dating : AD 1771
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 72,6 cm, Breedte: 25,7 cm, Diepte: 9,6 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze grote alt- of tenorviool (inv. nr. 2840) werd door Victor-Charles Mahillon toegeschreven aan Jean-Joseph-André De Lannoy (1716-1798), doch er zijn meer overeenkomsten met de contrabas (inv. nr. 3949) van de Brusselse bouwer Peeter II Borbon (1606-1668). Het instrument is trouwens in slechte staat, met talrijke houtwormkanalen en breuken, en is voorzien van een roodbruine vernis. Het achterblad is uitgevoerd in esdoorn, waarvan de lichte vlam over de twee delen in dezelfde richting blijft lopen. Twee houten spijkers zijn door het achterblad in het onderblok bevestigd, en zelfs drie in het bovenblok. Het hieltje is vernieuwd. Boven- en onderblad zijn voorzien van een brede driedelige inleg. De hoeken zijn sterk afgeschuind. De welvingen zijn vrij laag en eerder tonvormig. Verschillende nieuwe stukken zijn ingepast op het sterk beschadigde bovenblad. De klankgaten zijn onderaan naar binnen gericht en vertonen lange S-vormige vleugeltjes. De inkepingen zijn zeer schuin en in tegengestelde richting gesneden. De zijwanden zijn in sterk en fijn gevlamde esdoorn en de onderste band is vervaardigd uit twee delen. Er zijn bovenaan rondom lijmreepjes voorzien, mogelijk niet origineel. De nieuwe hals in vrijwel ongevlamde esdoorn, is met een zwaluwstaartverbinding aan de klankkast gezet en is voorzien van een ronde toets in ebben, die in de lengte in beide richtingen dunner wordt. De aanzet van de vernieuwde hals aan de oude schroevenkast is duidelijk zichtbaar en loopt ver door. De overgang van de schroevenkast, met achteraan een driedubbele goot, naar de gebeeldhouwde leeuwenkop verloopt bruusk. Beide kielhoutjes en het knopje zijn wit, terwijl de vrij recente sleutels en het staartstuk in ebben zijn vervaardigd. Een etiket of inscripties werden niet aangetroffen. Deze altviool komt uit de vroegere collectie César Snoeck en werd in 1908 aan het toenmalige Instrumentenmuseum geschonken door Louis Cavens. Bibliografie Victor-Charles Mahillon, Catalogue descriptif et analytique du Musée Instrumental du Conservatoire Royal de Musique de Bruxelles, IV, Gent, 1912, p. 413. Wim Raymaekers, How the f-hole arose. Sound hole shapes and bridge position on bowed instruments between 1500 and 1800, in The Galpin Society Journal, LXXI, maart 2018, pp. 47, 56. L. ca. 73,5 cm L. klankkast ca. 45,5 cm. B. ca. 26 cm. H zijwanden: ca. 3,4 cm Snaarlengte ca. 39,5 cm

↑ , Zoömorfe vaas van het "chocoladekan"-type:

Zoömorfe vaas van het "chocoladekan"-type :

collectionName : Amerika
inventoryNb : AAM 00080.1
objectName :
objectTitle : Zoömorfe vaas van het "chocoladekan"-type
objectCulture : Huaxteken
geography :
dating : AD 1200 - AD 1521
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 19 cm, Breedte: 22,6 cm, Diepte: 18,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De Azteken bereidden chocolade door cacao te koken in water en er volgens agavesap, maïsmeel, amarant, vanille of zelfs pigment aan toe te voegen. Het laatste decennium hebben talrijke archeologische ontdekkingen het mogelijk gemaakt zeer nauwkeurig de oudste dateringen voor de consumptie van cacao in Meso-Amerika vast te leggen. Het gebruik zou opgekomen zijn in 1900 v. Chr.

↑ , :

:

collectionName : Prehistorie en Metaaltijden
inventoryNb : B001376-001
objectName :
objectTitle :
objectCulture : Michelsberg
geography :
dating :
material :
technique :
dimensions : Lengte: 3,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Handgift van M. Et. Verhaegen uit 1908. Het voorwerp dateert uit het midden neolithicum (mogelijk Michelsberg of S.O.M.) en is afkomstig uit Bosvoorde (zonder precieze herkomst).

↑ , Metalen handvat (mogelijk van mes):

Metalen handvat (mogelijk van mes) :

collectionName : Merovingers
inventoryNb : B005758-019
objectName :
objectTitle : Metalen handvat (mogelijk van mes)
objectCulture : Merovingen
geography :
dating :
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : item has no descption

↑ , Glazen drinkhoorn met metalen beslag:

Glazen drinkhoorn met metalen beslag :

collectionName : Merovingers
inventoryNb : B005829-001
objectName :
objectTitle : Glazen drinkhoorn met metalen beslag
objectCulture : Merovingen
geography :
dating :
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 20,3 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : In de vroege middeleeuwen kregen de overledenen diverse grafgiften mee. Deze drinkhoorn, door het museum aangekocht in 2010, komt mogelijk van het grafveld van Anderlecht, waar hij tijdens vroegere opgravingen gevonden zou zijn. De voormalige eigenaar ontdekte het stuk op de zolder van zijn grootvader, een Brusselse notaris. Naast de doorzichtige olijfgele kleur, de netwerkversiering en de drie groenblauwe oortjes zijn ook de grote afmetingen heel kenmerkend. Hoewel het voorwerp typologisch behoort tot de groep van de Lombardische hoorns met netwerkversiering, is het niet onmogelijk dat het een regionaal product betreft. Intacte drinkhoorns in glas uit de oudheid of de vroege middeleeuwen zijn zeerzeldzaam.

↑ , Damesvlijt, mogelijk handdoek:

Damesvlijt, mogelijk handdoek :

collectionName : Kant
inventoryNb : D.4724.00
objectName :
objectTitle : Damesvlijt, mogelijk handdoek
objectCulture :
geography :
dating : ca. AD 1900
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 52 cm, Breedte: 57 cm
legalRightOwner :

objectDescription : item has no descption

↑ , Beeldje van een baviaan:

Beeldje van een baviaan :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.00502
objectName :
objectTitle : Beeldje van een baviaan
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 3000 BC - 2686 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 4,8 cm, Breedte: 3,5 cm, Diepte: 1,8 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : In de vroegdynastische tempels van Abydos, Elefantine en Hiëraconpolis hebben de archeologen depots met votiefoffers gevonden die onder meer kleine beeldjes van dieren bevatten, zoals leeuwen, gazellen, pelikanen, krokodillen, schorpioenen, apen en kikkers. Dit kleine voorwerp in faience stelt een baviaan voor en is afkomstig uit de opgravingen van W. M. F. Petrie te Abydos. De baviaan, bekend als "de Grote Witte" (hedj-wer), werd vereerd vanaf de Vroegdynastische Periode en was verbonden met de god Chentimentioe in Abydos. Het is ook mogelijk dat de baviaan-god verbonden was met Thoth, god van de wijsheid en het schrift, die eveneens als een baviaan voorgesteld werd in de Egyptische godsdienst. Opgraving: Petrie 1902

↑ , Fragment van een beeld: pruik:

Fragment van een beeld: pruik :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.00667
objectName :
objectTitle : Fragment van een beeld: pruik
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 1550 BC - 1295 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 13 cm, Breedte: 8 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit fragment van een beeld toont enkel een deel van een pruik met verticale groeven en de omtrek van een oorlel. De band die op het voorhoofd gedragen wordt, is versierd met hiërogliefen die het woord "eeuwigheid" betekenen. Gezien de speciale hoofdband en gezien het feit dat het stuk afkomstig is uit opgravingen in het Ramesseum, de dodentempel van Ramses II, is het mogelijk dat het fragment behoorde tot een beeld van een koningin of een godin. Opgraving: Quibell 1895-1896

↑ , Model van een slang:

Model van een slang :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.00737
objectName :
objectTitle : Model van een slang
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 1545 BC - 1291 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 7,3 cm, Breedte: 5,5 cm, Diepte: 2,1 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit kalkstenen voorwerp is een beeldhouwersmodel. Het is afkomstig uit de opgravingen van É. Naville in de tempel van Mentoehotep te Deir el-Bahari en stelt een slang voor in de specifieke vorm van de uraeus. Het is mogelijk dat het gaat om de godin Meretseger, patrones van de Thebaanse necropool. Ze werd vereerd samen met de god Ptah in een heiligdom dat in de rots uitgehakt was, niet ver van het Dal der Koninginnen. Opgraving: Naville 1903-1904

↑ , Beeld van een vrouw "De Dame van Brussel":

Beeld van een vrouw "De Dame van Brussel" :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.00752
objectName :
objectTitle : Beeld van een vrouw "De Dame van Brussel"
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 2650 BC - 2599 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 71 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De "Dame van Brussel", afkomstig uit de vroegere collectie Hagemans, is een van de oudste voorbeelden van de private beeldhouwkunst in steen. De uitvoering, die archaïsch aandoet, maakt het mogelijk het beeld te dateren in het begin van de 3e dynastie. De typische houding en de gebruikelijke afmetingen zijn reeds aanwezig. De symmetrie van het aangezicht en van de pruik is perfect. De linkerarm is gevouwen voor de borst, de rechterarm is uitgestrekt langs het lichaam en de benen zijn naast elkaar geplaatst. De vrouw is gehuld in een lang kleed dat de vormen van haar lichaam weergeeft.

↑ , Spoel:

Spoel :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.01027a
objectName :
objectTitle : Spoel
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : AD 395 - AD 640
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Spoeltje met draad, mogelijk gebruikt voor het aanbrengen van versiering met de "vliegende draad"-techniek tijdens het weven. Uit het graf van de "Borduuster Euphemia", Antinoë, opgravingen van Albert Gayet, 1899-1900

↑ , Spoel:

Spoel :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.01027b
objectName :
objectTitle : Spoel
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : AD 395 - AD 640
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Spoeltje met draad, mogelijk gebruikt voor het aanbrengen van versiering met de "vliegende draad"-techniek tijdens het weven. Uit het graf van de "Borduuster Euphemia", Antinoë, opgravingen van Albert Gayet, 1899-1900

↑ , Spoel:

Spoel :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.01027c
objectName :
objectTitle : Spoel
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : AD 395 - AD 640
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Spoeltje met draad, mogelijk gebruikt voor het aanbrengen van versiering met de "vliegende draad"-techniek tijdens het weven. Uit het graf van de "Borduuster Euphemia", Antinoë, opgravingen van Albert Gayet, 1899-1900

↑ , Spoel:

Spoel :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.01027d
objectName :
objectTitle : Spoel
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : AD 395 - AD 640
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Spoeltjes met draad, mogelijk gebruikt voor het aanbrengen van versiering met de "vliegende draad"-techniek tijdens het weven. Uit het graf van de "Borduuster Euphemia", Antinoë, opgravingen van Albert Gayet, 1899-1900

↑ , Spoel:

Spoel :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.01027e
objectName :
objectTitle : Spoel
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : AD 395 - AD 640
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Spoeltjes met draad, mogelijk gebruikt voor het aanbrengen van versiering met de "vliegende draad"-techniek tijdens het weven. Uit het graf van de "Borduuster Euphemia", Antinoë, opgravingen van Albert Gayet, 1899-1900

↑ , Kleine weefselfragmenten met planten- en dierenmotieven:

Kleine weefselfragmenten met planten- en dierenmotieven :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.01047
objectName :
objectTitle : Kleine weefselfragmenten met planten- en dierenmotieven
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : AD 395 - AD 640
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Uit het graf van de "Borduuster Euphemia", Antinoë, opgravingen van Albert Gayet, 1899-1900. Deze kleine weefselfragmenten zijn gelijkaardig aan de motieven op het doek op Euphemia’s rechter schouder en arm. Het is mogelijk dat ze uit dit weefsel afkomstig zijn.

↑ , Kleine lamphouder:

Kleine lamphouder :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.01091a
objectName :
objectTitle : Kleine lamphouder
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 30 BC - AD 395
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 4,4 cm, Breedte: 2,8 cm, Diepte: 1,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit voorwerp van aardewerk, afkomstig van de opgraving van W. M. F. Petrie in Herakleopolis Magna, is waarschijnlijk een soort lamphouder. Het cilindrisch gevormde stuk is voorzien van een rechthoekige opening waardoor men een kleine olielamp inbracht, en van een ophangpunt op het dak. Het is mogelijk dat dit type lamp in een religieuze contekst werd gebruikt. Opgraving: Petrie 1903-1904

↑ , Model van een disselsteel:

Model van een disselsteel :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.02300
objectName :
objectTitle : Model van een disselsteel
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : ca. 2066 BC - 1650 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 10 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit kleine houten voorwerp is een model van een handvat van een kuipersdissel. Het is mogelijk dat het afkomstig is van een beeldje dat deel uitmaakte van een model van een timmermansatelier (zie ook E. 2299).

↑ , Uil:

Uil :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.02339
objectName :
objectTitle : Uil
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 3000 BC - 2686 BC (onzeker)
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 13 cm, Breedte: 7,5 cm, Diepte: 6,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit kleine beeldje in serpentijnsteen stelt een uil voor. Het is uitgehouwen in vrijstaand reliëfwerk en meet 13 cm van de voorzijde tot de staart, en 9,5 cm van de bovenkant van het hoofd tot onder de poten die onder het lichaam geplooid zijn en die een geheel vormen met de uil. Het hoofd is rond, omgeven door een kraag van een fijn gegroefde baard. Het is mogelijk dat het beeldje dateert uit de Protodynastieke Periode.

↑ , Scarabee met de naam van Oenas:

Scarabee met de naam van Oenas :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.04578a
objectName :
objectTitle : Scarabee met de naam van Oenas
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 747 BC - 525 BC (onzeker)
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 1,4 cm, Breedte: 1,1 cm, Diepte: 0,7 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze scarabee draagt de naam van een farao van de 5e dynastie, Oenas, maar scarabeeën op naam van koningen uit het Oude Rijk zijn niet contemporain: het zijn voorbeelden van een archaïserende productie uit de 25e-26e dynastie (hoewel ook exemplaren op naam van Oenas gekend zijn die mogelijk dateren uit de Ramessiedische Periode, 19e-20e dynastie). Opgraving: B.S.A.E. 1906

↑ , Fragment van een reliëf van Nectanebo I:

Fragment van een reliëf van Nectanebo I :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.04877h
objectName :
objectTitle : Fragment van een reliëf van Nectanebo I
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 380 BC - 343 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit kleine stukje reliëf bevat drie fragmentarische hiërogliefen, die deel uitmaken van de "Zoon van Re"-naam (nomen) van de eerste koning van de 30e dynastie, Nectanebo I. De realistische gelaatstrekken van de sfinx zijn zeer opvallend. Het is mogelijk dat het stuk afkomstig is uit een tempel in Tell Atrib in de Delta.

↑ , Zegelamulet in de vorm van een oedjat-oog:

Zegelamulet in de vorm van een oedjat-oog :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.04937
objectName :
objectTitle : Zegelamulet in de vorm van een oedjat-oog
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 1550 BC - 1069 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 1,9 cm, Breedte: 1 cm, Diepte: 0,4 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De onderzijde van deze scaraboïde in de vorm van een oedjat-oog toont een aanbiddingscène: voor een tronende godin bevindt zich een tweede godin, met een cobra boven het hoofd en het levensteken "anch" in de linkerhand. Beide strekken een hand uit naar een lange papyrusscepter. De godin aan de rechterzijde, met een dierenhoofd, stelt waarschijnlijk de leeuwin-godin Sechmet voor, die doorgaans met dit type scepter wordt afgebeeld. De tronende godin heeft twee horens op het hoofd en stelt mogelijk Isis of Hathor voor.

↑ , Fragment deksel van de sarcofaag van de dame Taredet:

Fragment deksel van de sarcofaag van de dame Taredet :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05282
objectName :
objectTitle : Fragment deksel van de sarcofaag van de dame Taredet
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 332 BC - 30 BC
material :
technique :
dimensions : Lengte: 102 cm, Breedte: 45 cm, Hoogte: 6,3 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Fragment deksel van de sarcofaag van de dame Taredet Basalt Ptolemeïsche periode (332-30 v. Chr.) Herkomst onbekend Dit bolle fragment van een basalten sarcofaag uit de Ptolemeïsche Periode bedekte het onderlichaam en de benen van de overleden dame Taredet. De tekst is gericht aan de goden en overledenen in het hiernamaals. Er wordt hen gevraagd om de dode op te nemen in hun midden, haar persoon te reconstrueren en haar te beschermen. ‘Verwelkom de rechtschapen Osiris Taredet’ klinkt het. Uit de hiërogliefen bij de gegraveerde geesten van de onderwereld blijkt dat zij de overledene gunstig gezind zijn. Zo zegt een van de figuren die Taredet een mes aanbiedt: ‘Uw kwaad is verjaagd, zodat gij verjongd terugkeert’. Het gebruikte ‘Ptolemeïsche’ schrift wordt gekenmerkt door een groeiend aantal hiërogliefen die bovendien op zeer veel manieren kunnen worden gelezen. Zo trachtten de schrijvers hun teksten zo ontoegankelijk mogelijk te maken voor de Griekse bezetter. Bijzonder spitsvondig, ruimtebesparend en esthetisch aantrekkelijk is de middelste kolom. Daarin werden twee identieke teksten samengesmolten. De kolom dient dus tweemaal te worden gelezen. In 1855 en 1862-1863 maakte de toekomstige Koning der Belgen Leopold II twee reizen naar Egypte. Hij bracht een aantal oude Egyptische objecten mee, waaronder dit fragment van een sarcofaag, die later een plaats kregen in de Egyptische collectie van de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis.

↑ , Zegelamulet in de vorm van een egel:

Zegelamulet in de vorm van een egel :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05350
objectName :
objectTitle : Zegelamulet in de vorm van een egel
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 664 BC - 331 BC (onzeker)
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 2,8 cm, Breedte: 1,7 cm, Diepte: 1,8 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit kleine beeldje in faience stelt een egel op een sokkel voor. De rug van het dier is verdeeld in vierkanten, om zo zijn talrijke stekels aan te duiden. Op de onderzijde ziet men enkele hiërogliefen die mogelijk de volgende inscriptie vormen: "[Moge] Bastet goede zaken en leven schenken aan de koning".

↑ , Scarabee:

Scarabee :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05354c
objectName :
objectTitle : Scarabee
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 747 BC - 525 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 1,5 cm, Breedte: 1 cm, Diepte: 1 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De onderzijde van deze scarabee met hoog profiel is verweerd. Hij draagt enkele tekens, waaronder de zonneschijf van Re en, mogelijk, de hiëroglief "mn". De inscriptie zou de naam van Amon-re kunnen vormen.

↑ , Scarabee met gouden ringmontuur:

Scarabee met gouden ringmontuur :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05364
objectName :
objectTitle : Scarabee met gouden ringmontuur
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 1850 BC - 1650 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 1,1 cm, Breedte: 0,9 cm, Diepte: 0,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De onderzijde van deze kleine scarabee draagt drie hiërogliefen, mogelijk de mond "r", de arm "di" en de zonneschijf "ra".

↑ , Onbeschreven oesjabti:

Onbeschreven oesjabti :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05544
objectName :
objectTitle : Onbeschreven oesjabti
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 1550 BC - 1069 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 22 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit funeraire beeldje in hout, dat verschillende sporen draagt van zwarte en witte kleuren, maakte oorspronkelijk deel uit van de collectie Raifé, vooraleer te behoren tot de collectie van É. de Meester de Ravestein. De onbeschreven oesjabti dateert mogelijk uit het Nieuwe Rijk.

↑ , Onbeschreven oesjabti:

Onbeschreven oesjabti :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05545
objectName :
objectTitle : Onbeschreven oesjabti
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 1550 BC - 1069 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 21,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit funeraire beeldje in hout, dat verschillende sporen draagt van zwarte en witte kleuren, maakte oorspronkelijk deel uit van de collectie Raifé, vooraleer te behoren tot de collectie van É. de Meester de Ravestein. De onbeschreven oesjabti dateert mogelijk uit het Nieuwe Rijk.

↑ , Dubbele scarabee:

Dubbele scarabee :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05590f
objectName :
objectTitle : Dubbele scarabee
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 1295 BC - 656 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 0,9 cm, Breedte: 0,7 cm, Diepte: 0,4 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dubbele scarabeeën, waarbij twee kleine scarabeeën aan de langszijde met elkaar verbonden zijn en waarvan elk op de onderzijde een eigen decoratie draagt, komen voor vanaf het Midden Rijk. Dit type kent echter zijn bloeiperiode tijdens het Nieuwe Rijk. De twee scarabeeën van dit exemplaar tonen dezelfde compositie: de valk “Hr” achter het levensteken “anch”. Achter de vogel bevinden zich meer hiërogliefen, mogelijk de slang “dj” en het teken “t” die zo het woord “dj.t” (‘eeuwig’), vormen. De compositie kan dus mogelijk gelezen worden als “anch Hr dj.t”, (‘(opdat) Horus leeft eeuwig’). Scarabeeën met deze wens komen voor tijdens de Ramessiedische Periode en de Derde Tussentijd (19e-25e dyn.).

↑ , Uraeus in de vorm van een slang:

Uraeus in de vorm van een slang :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05591
objectName :
objectTitle : Uraeus in de vorm van een slang
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : onbekend
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 10 cm, Breedte: 3 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit bronzen voorwerp stelt een opgerichte cobra voor, ook uraeus genaamd. Het dier symboliseert de godin Wadjet van Neder-Egypte, die geassimileerd is aan het vurige oog van de zon. Het is om deze reden dat de uraeus het voorhoofd van de farao siert en dat hij vaak getooid is met de zonneschijf. Hij diende eveneens om kostbare voorwerpen te beschermen, zoals kapellen en naoi van tempels. Het is mogelijk dat dit exemplaar een koninklijk hoofd sierde.

↑ , Fragment van een scarabee 'van Bahariya':

Fragment van een scarabee 'van Bahariya' :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05640
objectName :
objectTitle : Fragment van een scarabee 'van Bahariya'
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 664 BC - 525 BC (onzeker)
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 5,5 cm, Breedte: 5,5 cm, Diepte: 2,8 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Scarabeeën vervaardigd uit één stuk lapis lazuli die langer zijn dan 8 cm zijn bijzonder zeldzaam. Dit is één van de grootste lapis lazuli scarabeeën tot op heden gekend. De hiërogliefen op de onderzijde vormen de inscriptie, “disdist” / “dsdst”, een variant van de antieke naam van de oasis van Bahariya (“djsdjs”), in de Libische Woestijn. Een geografische naam zonder meer is opmerkelijk op een scarabee, zodat dit exemplaar zich duidelijk onderscheidt van de groep hartscarabeeën, grote scarabeeën met een lange passage uit het Dodenboek op de onderzijde. De scarabee is dwarsdoorboord maar heeft ook een kleine verticale doorboring op de onderzijde, in het midden van het object. De poten zijn niet weergegeven, erop wijzend dat het object in een montuur geplaatst was die de hele basis omrandde en zo mogelijk deel uitmaakte van een borstsieraad (pectoraal). Het is bovendien waarschijnlijk dat de doorboringen toelieten de scarabee beter aan zijn drager te hechten: twee metalen draden in de dwarsdoorboring kwamen in het midden samen waar ze samen gebonden konden worden in de kleine verticale uitsparing. Het is mogelijk dat het maken van de doorboringen geleid heeft tot het breken van de scarabee, mogelijk nog tijdens de productie.

↑ , Scarabee met hiërogliefen:

Scarabee met hiërogliefen :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05695
objectName :
objectTitle : Scarabee met hiërogliefen
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 1550 BC - 1295 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 1 cm, Breedte: 0,9 cm, Diepte: 0,4 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De onderzijde van deze scarabee draagt de volgende hiërogliefen: het riet "i", de struisvogelveer "maät" en het teken "nfr". Mogelijk gaat het om een cryptogram van de naam Amon. Opgraving: B.S.A.E. 1914

↑ , Scarabee:

Scarabee :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05706.2
objectName :
objectTitle : Scarabee
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 945 BC - 656 BC (onzeker)
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 2,1 cm, Breedte: 1,5 cm, Diepte: 0,9 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De onderzijde van deze scarabee draagt een decoratie met lussen die mogelijk verwijzen naar hiërogliefen als "h" en "nbw". Opgraving: Griffith 1913-1914

↑ , Scarabee:

Scarabee :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05709.1
objectName :
objectTitle : Scarabee
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 747 BC - 525 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 2,3 cm, Breedte: 1,5 cm, Diepte: 0,9 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De onderzijde van deze scarabee draagt verschillende hiërogliefen, van rechts naar links: de uraeus, een eend, de zonneschijf en drie horizontale lijnen. Mogelijk verwijst deze inscirptie naar de naam Amon-Re. Opgraving: Griffith 1913-1914

↑ , Mensengezicht - scaraboïde:

Mensengezicht - scaraboïde :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05860
objectName :
objectTitle : Mensengezicht - scaraboïde
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 1295 BC - 945 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 2,1 cm, Breedte: 1,6 cm, Diepte: 0,8 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De productie van mensengezicht-scaraboïden in faience lijkt in de Ramessiedische Tijd aan de vangen, maar duurde tot de Late Tijd. Op de onderzijde is een staande figuur met lange hals te zien, mogelijk de god Seth. Rechts bevinden zich een grote struisvogelveer van de godin Maat en een zonneschijf. Gelijkaardige compositities komen voor op scarabeeën die dateren uit de 19e-21e dynastie.

↑ , Scaraboïde met menselijk gezicht:

Scaraboïde met menselijk gezicht :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05861
objectName :
objectTitle : Scaraboïde met menselijk gezicht
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 664 BC - 525 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 2,1 cm, Breedte: 1,6 cm, Diepte: 0,9 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De productie van mensengezicht-scaraboïden in faïence lijkt in de Ramessiedische Tijd aan de vangen, maar duurde tot de Late Tijd. De onderzijde toont een reeks hiërogliefen, van boven naar onder: het teken “pA”, de arm “di” en enkele beschadigde tekens waaronder “mn”. Ze vormen waarschijnlijk de naam van een persoon beginnend met “pA-di-...”. Zulke namen zijn geattesteerd op scarabeeën uit de 23e-26e dynastieën, toen verschillende farao’s onder deze naam regeerden. Deze scaraboïde werd mogelijk geproduceerd in het atelier van Naukratis, in de Delta (late 7e-6e eeuw).

↑ , Binnenkist van een anonieme dame:

Binnenkist van een anonieme dame :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05881
objectName :
objectTitle : Binnenkist van een anonieme dame
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 1069 BC - 945 BC
material :
technique :
dimensions : Lengte: 183 cm, Breedte: 67 cm, Hoogte: 53 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Binnenkist van een anonieme dame Bepleisterd en beschilderd hout Derde Tussenperiode, 21ste dynastie (ca. 1069-945 v. Chr.) Tweede cachette van Deir el-Bahari (Bab el-Gasoes) Mogelijk horen de kuip en het deksel van deze kist niet bij elkaar. Het deksel is duidelijk bedoeld voor een vrouw (o.a. oorbellen, borsten, handen, lichte gezichtskleur) terwijl de scenes van de kuip een mannelijke overledene suggereren (bvb huilende echtgenote voor het graf). Het verzorgde decor van de kuip contrasteert ook met de rudimentaire uitwerking van de taferelen op het deksel. Een volledige zijde van de kuip is gewijd aan de rouwstoet van de overledene. Het verhaal begint rechts boven met klaagvrouwen en offerdraagsters. Achter hen trekken gevlekte runderen een slede met de kist over het zand naar de begraafplaats. Vier priesters begeleiden dit traject. De funeraire priesters zijn herkenbaar door hun traditionele luipaardvel. In het register eronder staat de lijkkist rechtop voor een graf (gebouw met piramidevormig dak). De Hathorkoe (meesteres van de Thebaanse necropool) kijkt toe. Een vrouw beweent de dode terwijl priesters water plengen. Tal van grafgiften worden aangevoerd en een tweede groep klaagvrouwen wordt verscheurd door verdriet. Een van de klaagvrouwen op het onderste register werd uitzonderlijk in vooraanzicht geschilderd. In de Egyptische tekenkunst verwijst dat naar chaos en wanorde. De radeloosheid is verder ook duidelijk te herkennen aan de drukke gebaren, de losse haren en de ontblote borsten.

↑ , Lijkkist van de dame Merneith:

Lijkkist van de dame Merneith :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05886
objectName :
objectTitle : Lijkkist van de dame Merneith
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 747 BC - 525 BC
material :
technique :
dimensions : Lengte: 175 cm, Breedte: 54 cm, Hoogte: 43 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Lijkkist van de dame Merneith Bepleisterd en beschilderd hout 25ste-26ste dynastie (ca. 747-525 v. Chr.) Kafr Ammar, graf K.A.34 De dame Merneith draagt een brede halskraag van kralen, rozetten en bloemen. Daaronder bevindt zich een grote gevleugelde scarabee die de herboren zon - waarmee de overledene zich vereenzelvigt - voor zich uit duwt. Aan weerszijden van offerformules die over de benen lopen worden de vier zonen van Horus, de beschermers van de ingewanden, gevolgd door een personage gekleed in een lange tuniek en met een scepter in de hand: het gaat mogelijk om een voorstelling van de overledene zelf. De achterzijde van de kuip is versierd met een grote djed pijler waarop een Osiriskroon is geplaatst, evocatie van de ruggengraat van Osiris die, net achter de dode geplaatst, haar zal toelaten op te staan in het Hiernamaals. Tijdens zijn opgravingen in de necropool van Tarkhan/Kafr Ammar in 1912 ontdekt W. M. Fl. Petrie de lijkkist van Merneith in een familiegraf waar ook haar vader en grootvader begraven waren. Petrie wordt in zijn werk bijgestaan door T.E. Lawrence, de latere « Lawrence van Arabië ». Het blijft bij deze ene ervaring voor Lawrence die, zoals hij het met enige humor in zijn brieven uit die tijd schrijft, opgravingen in grafvelden verafschuwt: “Ik ben geen lijkenpikker, en we hebben een stapel schedels die eer zouden aandoen aan een volgeling van Genghis Khan!”. Opgraving: B.S.A.E. 1912

↑ , Buitenkist van Anchenefenamon, hergebruikt door de dame Iy:

Buitenkist van Anchenefenamon, hergebruikt door de dame Iy :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.05887
objectName :
objectTitle : Buitenkist van Anchenefenamon, hergebruikt door de dame Iy
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 1069 BC - 945 BC
material :
technique :
dimensions : Lengte: 211 cm, Breedte: 88 cm, Hoogte: 60 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Buitenkist van Anchenefenamon, hergebruikt door de dame Iy Bepleisterd en beschilderd hout Derde Tussenperiode, 21ste dynastie (ca. 1069-945 v. Chr.) Tweede cachette van Deir el-Bahari (Bab el-Gasoes) Deze kist werd origineel vervaardigd voor Anchefenamon. Hij was priester van Osiris en Amon-Re evenals schrijver in de Amontempel te Karnak. Zijn naam staat meermaals vermeld op het deksel. De kist werd echter herbruikt voor de dame Iy, zangeres van Amon. Haar naam staat te lezen aan het voeteneinde. Voor de nieuwe eigenares werden oorbellen toegevoegd en werden de mannelijke vuisten vervangen door een vrouwelijke versie met gestrekte vingers. Aan de buitenzijde van de kuip bevindt zich een Isis-knoop ter hoogte van het hoofd van de overledene. Met dit amulet kan de godin worden opgeroepen om te helpen bij de wedergeboorte. Aan de binnenkant is de kist op dezelfde plek beschilderd met een gevleugeld ‘sa’-hiëroglief wat letterlijk ‘bescherming’ betekent. De buitenwanden zijn gedecoreerd met naoi (schrijnen) die behalve de overledene goden herbergen zoals Thot met ibiskop, de Horuszonen, Osiris en zijn zussen Isis en Nephthys. De leesbaarheid van de kist wordt bemoeilijkt door de vele overschilderingen tijdens de 19de-eeuwse restauraties. Ook het Osirisbaardje is mogelijk van moderne makelij. De restaurateur heeft ook de bodem van de kist te hersteld. Hij verving die door een plank samengesteld uit stukken van de houten kisten waarin de lijkkisten van Egypte naar België waren getransporteerd.

↑ , Vuurstenen mes:

Vuurstenen mes :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.06185b
objectName :
objectTitle : Vuurstenen mes
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 3000 BC - 2890 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit ruitvormig lemmet van een mes is vervaardigd uit een lange afslag die eerst op de beide zijden bijgewerkt is, en daarna op de randen om het een fijn gekarteld scherp te geven. De zeer kleine zaagtanden zijn afwezig aan één van de uiteinden, wat het mogelijk maakt om de lengte van de stenen pin waarop het heft aansloot af te leiden. Het voorwerp vertoont geen sporen van gebruik. Het betreft waarschijnlijk een sierwapen dat bedeeld is met een sociale en religieuze betekenis. Opgraving: Garstang

↑ , Amulet versierd met vogelkoppen:

Amulet versierd met vogelkoppen :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.06188c
objectName :
objectTitle : Amulet versierd met vogelkoppen
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 4000 BC - 3000 BC (onzeker)
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit insigne of amulet in grauwacke is bovenaan voorzien van twee naar buiten gekeerde, gestileerde vogelkoppen. Het trapeziumvormige lichaam is onderaan ingekeept. Dergelijke insignes werden frequent in predynastiseke graven teruggevonden, vaak in paren. Mogelijk werden ze als hangers gedragen of met lederen snoeren op het lichaam bevestigd. De precieze betekenis van deze objecten is niet gekend.

↑ , Amulet versierd met vogelkoppen:

Amulet versierd met vogelkoppen :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.06188e
objectName :
objectTitle : Amulet versierd met vogelkoppen
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 4000 BC - 3000 BC (onzeker)
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : it insigne of amulet in grauwacke is bovenaan voorzien van twee naar buiten gekeerde, gestileerde vogelkoppen. Het rechthoekige lichaam is onderaan ingekeept en van een draagoogje(?) voorzien. Dergelijke insignes werden frequent in predynastieke graven teruggevonden, vaak in paren. Mogelijk werden ze als hangers gedragen of met lederen snoeren op het lichaam bevestigd. De precieze betekenis van deze objecten is niet gekend.

↑ , Groep apen:

Groep apen :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.06352
objectName :
objectTitle : Groep apen
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 1550 BC - 1069 BC (onzeker)
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 6,5 cm, Breedte: 4 cm, Diepte: 3,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze groep apen behoort tot hetzelfde iconografische type als het beeldje dat afkomstig is uit de opgravingen in Ghorab (E. 5792/03). Uitgevoerd in kalksteen, stelt het een gehurkte aap voor op een sokkel die twee jongen tegen zich aan houdt. Hij lijkt de jongen te willen beschermen tegen elk mogelijk gevaar: hun gelaatsuitdrukkingen, van beide zijkanten zichtbaar, zijn een opmerkelijk detail. Het stuk dateert waarschijnlijk uit het Nieuwe Rijk.

↑ , Kleine zalfpot met inscriptie:

Kleine zalfpot met inscriptie :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.06407
objectName :
objectTitle : Kleine zalfpot met inscriptie
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 2345 BC - 2181 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 5,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze kleine albasten pot, die ontdekt geweest zou zijn in een graf in Gebelein (zie ook Brussel E. 6406), diende om geparfumeerde extracten te bevatten. Hij draagt een inscriptie die de cartouche van farao Pepi I vermeldt, gevolgd door het epitheton "beminde van Hathor, meesteres van Dendera". Het is mogelijk dat dit voorwerp door de koning gegeven is aan een van zijn functionarissen die begraven is in Gebelein.

↑ , Scarabee met ichneumon:

Scarabee met ichneumon :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.06591e
objectName :
objectTitle : Scarabee met ichneumon
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 747 BC - 656 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 1,1 cm, Breedte: 0,8 cm, Diepte: 0,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De onderzijde van deze scarabee draagt verschillende hiërogliefen: de ichneumon (Egyptische mangoest), de zonneschijf "ra" en de struisvogelveer "maät". Deze inscriptie kan mogelijk gelezen worden als 'Amon re'. Gelijkaardige scarabeeën dateren uit de 25e dynastie.

↑ , Scarabee met ichneumon:

Scarabee met ichneumon :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.06591f
objectName :
objectTitle : Scarabee met ichneumon
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 747 BC - 656 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 1 cm, Breedte: 0,7 cm, Diepte: 0,4 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De onderzijde van deze scarabee draagt verschillende hiërogliefen: de ichneumon (Egyptische mangoest), de zonneschijf "ra" en de struisvogelveer "maät". Deze inscriptie kan mogelijk gelezen worden als 'Amon re'. Gelijkaardige scarabeeën dateren uit de 25e dynastie.

↑ , Scaraboïde met ichneumon:

Scaraboïde met ichneumon :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.06591g
objectName :
objectTitle : Scaraboïde met ichneumon
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 747 BC - 656 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 0,9 cm, Breedte: 0,6 cm, Diepte: 0,4 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De onderzijde van deze scarabee draagt verschillende hiërogliefen: de ichneumon (Egyptische mangoest), de zonneschijf "ra" en de struisvogelveer "maät". Deze inscriptie kan mogelijk gelezen worden als 'Amon re'. Gelijkaardige scarabeeën dateren uit de 25e dynastie.

↑ , Scarabee met ichneumon:

Scarabee met ichneumon :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.06642
objectName :
objectTitle : Scarabee met ichneumon
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 747 BC - 656 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 1,1 cm, Breedte: 0,7 cm, Diepte: 0,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De onderzijde toont een struisvogelveer van de godin Maät en een mangoest (ichneumon) onder een zonneschijf. De interpretatie van deze compositie blijft onduidelijk (het verwijst mogelijk naar de god Amon) maar ze is populair op scarabeeën uit de XXVe dynastie.

↑ , Scarabee:

Scarabee :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.06958b
objectName :
objectTitle : Scarabee
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : onbekend
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 2,7 cm, Breedte: 2 cm, Diepte: 1,3 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De onderzijde van deze scarabee draagt hiërogliefen ("nb", "Htp", "di" en "anch" of "swt" (?)) die op onconventionele wijze zijn gecombineerd. Mogelijk verwijst de inscriptie naar de offerformule "Htp di nsw", 'een offer dat de koning geeft'. Opgraving: Oxford Univ. 1933

↑ , De rechthoekige lijkkist van Horkaoei:

De rechthoekige lijkkist van Horkaoei :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.07042
objectName :
objectTitle : De rechthoekige lijkkist van Horkaoei
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 332 BC - 30 BC
material :
technique :
dimensions : Lengte: 195 cm, Breedte: 56 cm, Hoogte: 60 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De rechthoekige lijkkist van Horkaoei Hout Ptolemeïsche periode (332-30 v. Chr.) Herkomst onbekend Horkaoei, de eigenaar van deze kist, was bij leven verbonden met de cultus van Osiris als priester. Talrijke verwijzingen naar de dodengod op zijn lijkkist tonen hoe hij net als Osiris wil herleven in het hiernamaals. Zo staan aan het hoofdeinde Isis, Nephthys, Thot, Horus en de overledene zelf rond het embleem van Abydos, de stad waar het hoofd van Osiris zou begraven zijn. De djed-pijler aan het voeteneinde symboliseert de heropstanding van Osiris. Ter gelegenheid van het Sokarisfestival werd ook werkelijk een pijler opgericht. Op de zijwanden zijn 96 goden gegraveerd in het hout. Zij dienden tijdens de nacht de overleden Osiris te beschermen tegen tot het moment van de begrafenis. Het deksel van de kist is aan beide zijden versierd. Aan de buitenzijde ligt Osiris op een leeuwenbed. Boven de mummie vliegt de ba-vogel van Horkaoui (zijn ziel). Eronder kronkelt een slang met de hoofden van de vier Horuszonen op zijn rug. Aan de binnenzijde van het deksel werd hemelgodin Noet geschilderd met zwarte inkt. Op haar naakte lichaam zijn sterren te zien. De Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis kregen de lijkkist als schenking van Baron Armilde Lheureux naar aanleiding van de 100ste verjaardag van het Museum. De houten bodem ontbreekt en in het hout zitten gaten. Mogelijk werd deze lijkkist herbruikt als kippenhok.

↑ , Sarcofaag met mummie van een ichneumon:

Sarcofaag met mummie van een ichneumon :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.07074
objectName :
objectTitle : Sarcofaag met mummie van een ichneumon
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 664 BC - 525 BC (onzeker)
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 64,3 cm, Breedte: 11,2 cm, Diepte: 17 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze houten sarcofaag stelt een menselijke figuur met een leeuwenhoofd voor, die op een grote rechthoekige sokkel zit. De achterkant van het object is voorzien van een deksel die de ruimte beschermt waarin zich een mummie bevindt. Radiografisch onderzoek heeft aangetoond dat het gaat om een mummie van een ichneumon. Deze identificatie maakt het mogelijk in de figuur op de sokkel de godin Wadjet te herkennen. Het object, dat deel uitmaakte van de collectie G. Hagemans, dateert waarschijnlijk uit de 26e dynastie.

↑ , Anoniem koningsportret met uraeus op de hoofdband:

Anoniem koningsportret met uraeus op de hoofdband :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.07117
objectName :
objectTitle : Anoniem koningsportret met uraeus op de hoofdband
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 2650 BC - 2165 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 9,4 cm, Breedte: 6,9 cm, Diepte: 10,2 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze kop van een anonieme koning gelijkt op een beeldje dat teruggevonden werd in de daltempel van Mykerinos in Giza. Het is mogelijk dat het farao Sjepseskaf voorstelt, die de afwerking van het funeraire complex van zijn voorganger op zich had genomen. De koning draagt een soort hoofddoek met horizontale plooien, dat het voorhoofd bijna geheel verbergt en tot vlak boven de wenkbrauwen reikt. Bovenaan bevindt zich een uraeusslang. Het aangezicht van de koning is zeer fijn gemodelleerd met bolvormige ogen, een krampachtige glimlach en een sterke kin.

↑ , Leeuw:

Leeuw :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.07118
objectName :
objectTitle : Leeuw
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 664 BC - 331 BC (onzeker)
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 27 cm, Breedte: 10,1 cm, Diepte: 17,4 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit kalkstenen beeldje dat waarschijnlijk uit de Late Periode dateert, stelt een zittende leeuw voor. Het is mogelijk dat het stuk, dat behoorde tot de oude collectie M. Stoclet, afkomstig is van Tell Edfoe. De opgravingen die in 1921-1922 ondernomen zijn op deze site hebben enkele gelijksoortige beeldjes aan het licht gebracht.

↑ , Nijlpaardsculptuur met hoornvormig opstuk:

Nijlpaardsculptuur met hoornvormig opstuk :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.07123
objectName :
objectTitle : Nijlpaardsculptuur met hoornvormig opstuk
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 4200 BC - 3000 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 7,7 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit nijlpaardbeeldje, voorzien van een hoornvormig stuk op de rug, werd uit één stuk ivoor gesneden (mogelijk een slagtand van een nijlpaard). Het uitsteeksel op de rug is uitgehold en langs de bovenrand van perforaties voorzien. Het is niet duidelijk of dergelijke objecten werkelijk bedoeld waren als container. In de meeste gevallen is het hoornvormig opstuk immers klein en weinig uitgehold. Mogelijk gaat het eerder om magische voorwerpen of smukelementen.

↑ , Schminkpalet in de vorm van een dier:

Schminkpalet in de vorm van een dier :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.07129
objectName :
objectTitle : Schminkpalet in de vorm van een dier
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 4000 BC - 3000 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 17,8 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit afgerond ruitvormig palet in grauwacke is bovenaan voorzien van een symmetrisch motief (naar buiten gekeerde, gestileerde vogelkoppen?) en wordt bekroond door "horens" die een draagoog omsluiten. Het lichaam van het palet zelf is bovenaan van twee kleine doorboringen voorzien. De vorm is zeer uitzonderlijk. Het is weinig waarschijnlijk dat dit object voor cosmetische doeleinden werd gebruikt. Mogelijk gaat het om een ceremonieel voorwerp.

↑ , Scarabee van Amenhotep III:

Scarabee van Amenhotep III :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.07139
objectName :
objectTitle : Scarabee van Amenhotep III
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 1390 BC - 1069 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 1,6 cm, Breedte: 1,2 cm, Diepte: 0,7 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De onderzijde van deze scarabee draagt de troonnaam van Amenhotep III, Nebmaätre, in een ovaal geplaatst aan de rechterzijde van de compositie. Links bevindt zich het epitheton 'geliefd door Amon-re' ("mry Imn ra"). Zulke compositie van elementen komt vaak voor op koninklijke naamscarabeeën uit de 18e dynastie en opnieuw in de archaïserende productie van de 25e-26e dynastieën. De rug van de scarabee is versierd met twee ganzen (dieren van Amon) op de vleugels en tekens, die mogelijk de naam "Imn ra" vormen, zijn op het pronotum gegraveerd. De decoratie van de rug is een fenomeen dat slechts sporadisch voorkomt op koninklijke scarabeeën van de 18e dynastie, maar dat couranter wordt tijdens de Ramessiedische Periode.

↑ , Ibis:

Ibis :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.07576
objectName :
objectTitle : Ibis
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 664 BC - 331 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 12 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Vanaf het begin van de Late Periode offerden de Egyptenaren beelden en beeldjes van het heilig dier behorend bij de godheid van wie een gunst verzocht werd. Dit bronzen stuk, dat is samengesteld uit verschillende onderdelen waarvan de verbindingen zichtbaar zijn aan hals en poten, toont een ibis, het heilig dier van de hermopolitaanse god Thoth. De uitsteeksels onder de poten maakten het mogelijk het beeldje op een sokkel te plaatsen.

↑ , Zegelafdruk:

Zegelafdruk :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.07789
objectName :
objectTitle : Zegelafdruk
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating :
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 62 mm, Breedte: 65 mm, Diepte: 37 mm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deurzegel (?). Fragment van een zegeling met zegelafdruk, met duidelijke tekens op de voorkant en mogelijk sporen van organisch materiaal. Een onregelmatig oppervlak met drie afdrukken. Eén, gekromd, kan de negatieve afdruk van een touw of voorwerp zijn. Een andere is rechter met glad oppervlak. Donkere sporen. De laatste kan niet met zekerheid geïdentificeerd worden.

↑ , Zegelafdruk:

Zegelafdruk :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.07799
objectName :
objectTitle : Zegelafdruk
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating :
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 1 mm, Breedte: 80 mm, Diepte: 1 mm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Type? Fragment van een zegeling met zegelafdruk. De voorkant toont twee gedeeltelijke zegelafdrukken met duidelijk leesbare tekens. De karakteristieke sporen van de rand van een rolzegel zijn aanwezig. De achterkant heeft een onregelmatig oppervlak met mogelijk sporen van een klein touw en een knoop.

↑ , Zegelafdruk:

Zegelafdruk :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.07800
objectName :
objectTitle : Zegelafdruk
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating :
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 43 mm, Breedte: 63 mm, Diepte: 32 mm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Zegel van een deur? Fragment met zegelafdruk. Voorkant: een gedeeltelijke afdruk van een zegel met duidelijk zichtbare tekens. De rand van een rolzegel is deels bewaard. Achterkant: drie afdrukken, in een driehoek met meerdere zwarte sporen, mogelijk verkoolde resten van hout en ander organisch materiaal.

↑ , Zegelafdruk:

Zegelafdruk :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.07802
objectName :
objectTitle : Zegelafdruk
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating :
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 33 mm, Breedte: 45 mm, Diepte: 12 mm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Zegel van een deur of doos? Fragment van een zegelafdruk. Voorkant: gedeeltelijke afdruk van een zegel en een karakteristiek spoor van de rand van een rolzegel. Donkere sporen (verkoolde resten van hout?). Achterkant: twee langgerekte parallelle afdrukken. Inscriptie en vertaling (REGULSKI 2009: 39): šn(...); ? ‘nḫ.j (?); naam Begin van twee zichtbare tekens, op de linkerkant van de inscriptie, mogelijk van de Nekheb/Elkab groep. De leesbare delen kunnen geassocieerd worden met de Elkab /5 groep (REGULSKI 2009: 39-40, fig.11-12). De sequentie correspondeert met het type B van B. Van de Walle zijn classificatie (VAN DE WALLE 1954: 92). Zie ook P. Kaplony (KAPLONY 1963b: 1166; 1963c, fig. 571). Verbonden fragmenten: E.7799, E.7800, E.7801, E.7803, E.7804 and E.7805.

↑ , Zegelafdruk:

Zegelafdruk :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.07853
objectName :
objectTitle : Zegelafdruk
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating :
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 33 mm, Breedte: 47 mm, Diepte: 16 mm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Kurk of verzegeling van een vat. Fragment van een zegelafdruk. Voorkant: een gedeeltelijke zegelafdruk, de tekens nauwelijks leesbaar. Achterkant: licht concaaf, eerder effen oppervlak met (mogelijk) een gedeeltelijke afdruk van een klein touw onder het inventarisnummer.

↑ , Scarabee met cirkels:

Scarabee met cirkels :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.07949a
objectName :
objectTitle : Scarabee met cirkels
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 2050 BC - 1650 BC (onzeker)
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 0,9 cm, Breedte: 0,6 cm, Diepte: 0,3 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Zeer kleine scarabee met een decoratie van vier dubbele concentrische cirkels met centraal punt. Mogelijk erfstuk uit het vroege Midden Rijk.

↑ , Scarabee:

Scarabee :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.07950c
objectName :
objectTitle : Scarabee
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 1186 BC - 715 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 1,8 cm, Breedte: 1,2 cm, Diepte: 0,8 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De rug van de scarabee draagt een kleine scarabee, een type dat karakteristiek is voor de Ramessiedische Periode. De inscriptie op de onderzijde, met de sfinx, de papyrus "wAdj" en de lotusstengel, is echter geattesteerd op scarabeeën uit de 22e dynastie. Ze betekent mogelijk "Hs nb tAwy", 'lof aan de heer van de Twee Landen'.

↑ , Reiziger:

Reiziger :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.08243
objectName :
objectTitle : Reiziger
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : AD 191 - AD 201 (onzeker)
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 152 cm, Breedte: 44 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit beeld, dat mogelijk dateert uit het einde van de 2e of uit het begin van de 3e eeuw van onze jaartelling, toont een man gehuld in een reisgewaad. Het reliëf is weinig geprononceerd, behalve op enkele plaatsen van het lichaam, zoals de buik en de linkerknie, die duidelijk zichtbaar zijn onder de tuniek. In de linkerhand draagt hij een krans. De rechterarm is geplooid op de borst; zijn hand houdt een soort stool vast. Het beeld, van zuiver Romeinse traditie, was bedoeld om in een nis geplaatst te worden. Vele delen ervan vertonen sporen van beschildering.

↑ , Rechthoekige lijkkist met deksel uit Tarchan:

Rechthoekige lijkkist met deksel uit Tarchan :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.08708
objectName :
objectTitle : Rechthoekige lijkkist met deksel uit Tarchan
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 3100 BC - 2890 BC
material :
technique :
dimensions : Lengte: 112 cm, Breedte: 31 cm, Hoogte: 29 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Rechthoekige lijkkist met deksel uit Tarchan Hout (acacia) Vroegdynastische periode, 1ste dynastie (ca. 3100-2890 v. Chr.) Tarchan, heuvel J, graf 175 Deze Vroegdynastische lijkkist uit Tarchan is monoxiel (uit een massief stuk hout gehouwen) wat erg uitzonderlijk is. Gelet op het formaat van de kist, is het waarschijnlijk dat ze niet oorspronkelijk als lijkkist was bedoeld. Mogelijk was het een kleerkist of een ander meubelstuk. Het handvat aan het deksel wijst duidelijk in die richting. In de kist en het deksel zitten tal van gaatjes die ongetwijfeld bedoeld waren om touw door te trekken en zo alles stevig te kunnen dichtsjorren. Het oorspronkelijke opgravingsverslag van William M. Flinders Petrie toont een foto van het nu vergane skelet. Het ging om een man van ongeveer 23 jaar oud. Zijn lichaam moet versneden of helemaal ontvleesd in de veel te kleine kist zijn gestopt. De kist was samen met een iets grotere lijkkist (nu in het Manchester museum) begraven. In de grafkuil van 3 op 1,5 m bevonden zich ook vier grote voorraadpotten, een vaasje en restanten van een bijna 2 m lang houten bed. Enkele fraai gesculpteerde houten runderpoten getuigen van de oorspronkelijke aanwezigheid van nog meer meubelstukken in het graf.

↑ , God met een slangenhoofd:

God met een slangenhoofd :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.08974
objectName :
objectTitle : God met een slangenhoofd
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : 664 BC - 332 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 16,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit bronzen beeldje stelt een slangengod voor in zijn menselijke gedaante. De god is staande afgebeeld, in een voortschrijdende houding, met de vuisten gebald. Het slangenhoofd met uitpuilende ogen en ondersteund door een gezwollen en gekromde nek, is omkaderd door een pruik met lange parallelle groeven. De god draagt een korte schort met plooien, opgehouden door een smalle riem. Het is mogelijk dat het beeld Heneb voorstelt, een lokale beschermgod van Herakleopolis Magna.

↑ , Geometrische tekening, mogelijk magisch:

Geometrische tekening, mogelijk magisch :

collectionName : Egypte
inventoryNb : E.09481
objectName :
objectTitle : Geometrische tekening, mogelijk magisch
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : (onzeker)
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 1,2 cm, Breedte: 3,6 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : item has no descption

↑ , Stempelzegel met vechtscène:

Stempelzegel met vechtscène :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0027
objectName :
objectTitle : Stempelzegel met vechtscène
objectCulture : Achaemeniden
geography :
dating : 559 BC - 330 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Op het convexe, cirkelvorming zegelvlak is een gevecht tussen een bebaard figuur (de Perzische koning?) en een gevleugelde en gehoornde leeuw afgebeeld. Dit motief wijst erop dat het mogelijk om een ambtelijk zegel gaat. De sterke centrale administratie van het rijk verklaart de populariteit van specifieke koninklijke themata. Oud nummer: O.00561.

↑ , Rolzegel met vechtscène:

Rolzegel met vechtscène :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0031
objectName :
objectTitle : Rolzegel met vechtscène
objectCulture : Achaemeniden
geography :
dating : 559 BC - 330 BC
material :
technique :
dimensions : Dimensions H x D: 2,6 cm, 1,3 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De Achaemenidische koning grijpt twee griffioenen bij de keel. De scene is geplaatst boven twee sfinxen. Daarnaast zweeft de gevleugelde zonneschijf met de buste van de god Ahura Mazda boven twee vogels en een plant. Mogelijk gaat het om een ambtelijk zegel. Oud nummer: O.00678.

↑ , Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype':

Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype' :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0039
objectName :
objectTitle : Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype'
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 1300 BC - 750 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 17 cm, Breedte: 5,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Bronzen standaard of idool, zonder sokkel. De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden zoals cat. 278 en 280 is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan en komt o.a. ook voor op het pijlkokerbeslag cat. 252. De idolen cat. 281 en 282, die soms ook als het “meester der dieren” type worden omschreven, vertegenwoordigen een volgende fase in de ontwikkeling. Een mensachtige figuur is er tussen de twee rechtopstaande panters geplaatst. De lichamen van de roofdieren en dat van de mensachtige figuur zijn tot één buisvormig geheel versmolten. Dit vervangt het bronsblad buisje van het oudere type idool. De meest ingewikkelde uitvoering van het “meester der dieren” type wordt geïllustreerd door cat. 283 en 284. Er zijn nu respectievelijk twee en drie mensenhoofden boven elkaar geplaatst, de bovenste figuur grijpt de roofdieren bij de hals en vogelkoppen en kleine vogels zijn op de heupen en halzen van de roofdieren toegevoegd. De verschillende anatomische onderdelen worden echter steeds meer vervormd. Bij cat. 284 zijn de klauwen van de roofdieren onderaan bijna onherkenbaar en de staarten verdwijnen grotendeels tussen de achterpoten. Enkel de gekrulde tip is nog duidelijk zichtbaar. Het was een dergelijk complex idool dat door de Belgische expeditie te Tattulban werd ontdekt. Het bevond zich in het graf van een man uit het begin van de IJzertijd III (begin 8e eeuw). De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders. B.O.

↑ , Idool of standaard:

Idool of standaard :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0045
objectName :
objectTitle : Idool of standaard
objectCulture : Iraans
geography :
dating : ca. 1180 BC - AD 300
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 11 cm, Breedte: 5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Idool of standaard in brons van twee staande leeuwen. De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan.

↑ , Sokkel van een idool:

Sokkel van een idool :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0067
objectName :
objectTitle : Sokkel van een idool
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 1300 BC - 750 BC
material :
technique :
dimensions : Dimensions H x D: 9 cm, 2,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Sokkel van een idool of standaard. De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders.

↑ , Sokkel van een idool:

Sokkel van een idool :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0068
objectName :
objectTitle : Sokkel van een idool
objectCulture : Iraans
geography :
dating : ca. 1180 BC - AD 300
material :
technique :
dimensions : Dimensions H x D: 8,2 cm, 3,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Bronzen sokkel van een idool. De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders.

↑ , Sokkel van een idool:

Sokkel van een idool :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0069
objectName :
objectTitle : Sokkel van een idool
objectCulture : Iraans
geography :
dating : ca. 1180 BC - AD 300
material :
technique :
dimensions : Dimensions H x D: 17 cm, 4 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Bronzen sokkel van een idool. De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders.

↑ , Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype':

Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype' :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0123
objectName :
objectTitle : Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype'
objectCulture : Iraans
geography :
dating : ca. 1180 BC - AD 300
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 19,8 cm, Breedte: 8 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Bronzen standaard of idool, zonder sokkel. Gilgamesh met twee leeuwen. De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders.

↑ , Idool of standaard:

Idool of standaard :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0124
objectName :
objectTitle : Idool of standaard
objectCulture : Iraans
geography :
dating : ca. 1180 BC - AD 300
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 11,8 cm, Breedte: 5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze verticaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13e eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan.

↑ , Idool of standaard:

Idool of standaard :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0125
objectName :
objectTitle : Idool of standaard
objectCulture : Iraans
geography :
dating : ca. 1180 BC - AD 300
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 10 cm, Breedte: 4,8 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan.

↑ , Gedecoreerde kom:

Gedecoreerde kom :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0229
objectName :
objectTitle : Gedecoreerde kom
objectCulture : Iraans
geography :
dating : ca. 4200 BC - 3700 BC
material :
technique :
dimensions : Dimensions H x D: 11 cm, 21 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De schaal is langs de binnenzijde beschilderd. Verschillende motieven zijn symmetrisch rond een centraal geometrisch figuur geplaatst. De geruite driehoeken met twee kamvormige “vleugels” stellen mogelijk vogels voor. Naast driedubbele lijnen staan “kamvormige” wezens met twee koppen. Wellicht gaat het om gestileerde schapen. Het hoekige lijnenpatroon stelt mogelijk irrigatiekanalen voor, een belangrijk element in het leven van de vroege landbouwculturen. De motieven en het bilateraal symmetrisch patroon van de decoratie zijn karakteristiek voor het Susa I-aardewerk.

↑ , Gedecoreerde beker:

Gedecoreerde beker :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0231
objectName :
objectTitle : Gedecoreerde beker
objectCulture : Iraans
geography :
dating : ca. 4200 BC - 3700 BC
material :
technique :
dimensions : Dimensions H x D: 26,5 cm, 15,8 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het hoekige lijnenpatroon stelt mogelijk irrigatiekanalen voor, een belangrijk element in het leven van de vroege landbouwculturen. Een dergelijk motief in verband gebracht worden met de vroege landbouw waarin water van groot belang was. De motieven zijn karakteristiek voor het Susa I-aardewerk. Kenmerkend zijn de hoge zigzaglijnen tussen horizontale banden. In de hoeken onderaan komen ruiten voor, in de hoeken bovenaan een arcering waarop drie tot vier uitsteeksels staan. Mogelijk gaat het opnieuw om irrigatiekanalen met stengels van lisdodde langs de oever. B.O.

↑ , Gedecoreerde kom:

Gedecoreerde kom :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0236
objectName :
objectTitle : Gedecoreerde kom
objectCulture : Iraans
geography :
dating : ca. 4200 BC - 3700 BC
material :
technique :
dimensions : Dimensions H x D: 10,5 cm, 21 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De schaal is langs de binnenzijde beschilderd met zwarte verf. Hetzelfde motief wordt driemaal herhaald: een grote cirkel omgeeft een schijf waarin een vierkant is uitgespaard. De zigzaglijnen in het vierkant stellen mogelijk water voor, zodat het om de afbeelding van een waterbassin zou kunnen gaan. Net zoals de afbeeldingen van irrigatiekanalen kan een dergelijk motief in verband gebracht worden met de vroege landbouw, waarin water van groot belang was.

↑ , Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype':

Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype' :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0328
objectName :
objectTitle : Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype'
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 1300 BC - 801 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 13 cm, Breedte: 7 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze verticaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan. De idolen die soms ook als het “meester der dieren” type worden omschreven, vertegenwoordigen een volgende fase in de ontwikkeling. Een mensachtige figuur is er tussen de twee rechtopstaande panters geplaatst. De lichamen van de roofdieren en dat van de mensachtige figuur zijn tot één buisvormig geheel versmolten. Dit vervangt het bronsblad buisje van het oudere type idool. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders.

↑ , Idool of standaard:

Idool of standaard :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0609
objectName :
objectTitle : Idool of standaard
objectCulture : Cultuur onbekend
geography :
dating : 1300 BC - 801 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 10,5 cm, Breedte: 9 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze verticaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders.

↑ , Bronzen idool:

Bronzen idool :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0610
objectName :
objectTitle : Bronzen idool
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 1300 BC - 750 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 35 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders. B.O.

↑ , Idool of standaard:

Idool of standaard :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0611
objectName :
objectTitle : Idool of standaard
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 1300 BC - 750 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 13 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders. B.O.

↑ , Idool of standaard:

Idool of standaard :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0613
objectName :
objectTitle : Idool of standaard
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 1300 BC - 801 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 8,5 cm, Breedte: 4 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze verticaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders.

↑ , Idool of standaard:

Idool of standaard :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0615
objectName :
objectTitle : Idool of standaard
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 1300 BC - 750 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 15,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders.B.O.

↑ , Idool of standaard:

Idool of standaard :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0616
objectName :
objectTitle : Idool of standaard
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 1300 BC - 801 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 17,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan. Een aantal kleine sculpturen combineert slechts enkele kenmerken van de idolen met kenmerken van menselijke statuetten. Ze zijn volledig doorboord maar hebben geen identieke voor- en achterzijde meer. Bij dit idool verwijzen enkel de verticale doorboring en de twee hanenkoppen die uit de schouders komen nog naar het “meester der dieren” thema. De datering van deze beeldjes is problematisch. Vermoedelijk dateren ze zoals de “meester der dieren”-idolen uit de 10e-9de eeuw, mogelijk nog uit de 8e eeuw. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders. B.O.

↑ , Bronzen idool:

Bronzen idool :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0618
objectName :
objectTitle : Bronzen idool
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 1300 BC - 801 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 13,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Idool in de vorm van twee opgerichte steenbokken. De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze verticaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders.

↑ , Idool of standaard:

Idool of standaard :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0619
objectName :
objectTitle : Idool of standaard
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 1300 BC - 801 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 8,5 cm, Breedte: 3 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan. Een aantal kleine sculpturen combineert slechts enkele kenmerken van de idolen met kenmerken van menselijke statuetten. Ze zijn volledig doorboord maar hebben geen identieke voor- en achterzijde meer. Dit idool bestaat uit het onderlichaam van roofdieren en het bovenlichaam van een vrouw die de handen voor de schaamstreek houdt. De datering van deze beeldjes is problematisch. Vermoedelijk dateren ze zoals de “meester der dieren” idolen uit de 10e-9de eeuw, mogelijk nog uit de 8e eeuw. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders. B.O.

↑ , Idool of standaard:

Idool of standaard :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0620
objectName :
objectTitle : Idool of standaard
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 1300 BC - 801 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 9 cm, Breedte: 2,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan. Een aantal kleine sculpturen combineert slechts enkele kenmerken van de idolen met kenmerken van menselijke statuetten. Ze zijn volledig doorboord maar hebben geen identieke voor- en achterzijde meer. Bij dit idool liggen twee kleine roofdieren uitgestrekt tegen het buisvormige onderlichaam. De datering van deze beeldjes is problematisch. Vermoedelijk dateren ze zoals de “meester der dieren” idolen uit de 10e-9de eeuw, mogelijk nog uit de 8e eeuw. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders. B.O.

↑ , Idool of standaard:

Idool of standaard :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0621
objectName :
objectTitle : Idool of standaard
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 1300 BC - 801 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 14,5 cm, Breedte: 6 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze verticaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders.

↑ , Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype':

Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype' :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0622
objectName :
objectTitle : Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype'
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 1300 BC - 801 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 15 cm, Breedte: 7,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan. De idolen, die soms ook als het “meester der dieren” type worden omschreven, vertegenwoordigen een volgende fase in de ontwikkeling. Een mensachtige figuur is er tussen de twee rechtopstaande panters geplaatst. De lichamen van de roofdieren en dat van de mensachtige figuur zijn tot één buisvormig geheel versmolten. Dit vervangt het bronsblad buisje van het oudere type idool. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders. B.O.

↑ , Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype':

Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype' :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0624
objectName :
objectTitle : Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype'
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 1300 BC - 801 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 36 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan. De idolen die soms ook als het “meester der dieren” type worden omschreven, vertegenwoordigen een volgende fase in de ontwikkeling. De meest ingewikkelde uitvoering van het “meester der dieren” type wordt hier geïllustreerd. Er zijn nu drie mensenhoofden boven elkaar geplaatst, de bovenste figuur grijpt de roofdieren bij de hals. Vogelkoppen en kleine vogels zijn aan de heupen en halzen van de roofdieren toegevoegd. De verschillende anatomische onderdelen worden echter steeds meer vervormd. De klauwen van de roofdieren onderaan zijn bijna onherkenbaar en de staarten verdwijnen grotendeels tussen de achterpoten. Enkel de gekrulde tip is nog duidelijk zichtbaar. Het was een dergelijk complex idool dat door de Belgische expeditie in Tattulban werd ontdekt. Het bevond zich in het graf van een man uit het begin van de IJzertijd III (begin 8e eeuw). De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders.B.O.

↑ , Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype':

Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype' :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0625
objectName :
objectTitle : Standaard of idool van het 'Meester-der-dierentype'
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 1300 BC - 801 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 27 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Hoewel een groot aantal standaarden langs de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. Ze zijn opgebouwd uit twee, tegen elkaar opgerichte steenbokken of roofdieren, wellicht luipaarden of leeuwen. Bij de oudste exemplaren is de vormgeving nog vrij natuurlijk, latere exemplaren zijn meer gestileerd. De dieren staan ofwel tegen een ring of hun voor- en achterpoten zijn zo versmolten dat ze samen een ring vormen. Bij sommige standaarden is hierin een tot een buisje opgerold bronsblad gestoken. Vermoedelijk werd in de doorboring of het bronzen buisje een takje gestoken waardoor het motief ontstond van de dieren die een levensboom flankeren. Dit was immers een bijzonder populair motief in Luristan. De idolen die soms ook als het “meester der dieren” type worden omschreven, vertegenwoordigen een volgende fase in de ontwikkeling. Een mensachtige figuur is er tussen de twee rechtopstaande panters geplaatst. De lichamen van de roofdieren en dat van de mensachtige figuur zijn tot één buisvormig geheel versmolten. Dit vervangt het bronsblad buisje van het oudere type idool. De meest ingewikkelde uitvoering van het “meester der dieren” type wordt hier geïllustreerd. Er zijn nu twee mensenhoofden boven elkaar geplaatst, de bovenste figuur grijpt de roofdieren bij de hals. Vogelkoppen en kleine vogels zijn aan de heupen en halzen van de roofdieren toegevoegd. De verschillende anatomische onderdelen worden echter steeds meer vervormd. Het was een dergelijk complex idool dat door de Belgische expeditie te Tattulban werd ontdekt. Het bevond zich in het graf van een man uit het begin van de IJzertijd III (begin 8e eeuw). De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders. B.O.

↑ , Bronzen vaas:

Bronzen vaas :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0831
objectName :
objectTitle : Bronzen vaas
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 800 BC - 601 BC
material :
technique :
dimensions : Dimensions H x D: 7,5 cm, 6 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit type was blijkbaar populair in de 8e tot de 7de eeuw. De Belgische expeditie ontdekte meerdere exemplaren in necropolen uit de IJzertijd III. Buiten Luristan kwamen ze voor in Susa en in het Zuid-Mesopotamische Uruk. De vaas heeft een gerivetteerde versiering op de onderste helft, in de vorm van een gebaard mensenhoofd. Dit lijkt op de decoratie van de ijzeren zwaarden uit de vroege Ijzertijd; wat mogelijk op een enigszins vroegere datering wijst. B.O.

↑ , Sokkel van een idool:

Sokkel van een idool :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0846
objectName :
objectTitle : Sokkel van een idool
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 1300 BC - 750 BC
material :
technique :
dimensions : Dimensions H x D: 16 cm, 4,2 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Bronzen flesvormige sokkel, zonder bodem. De standaarden of idolen zijn wellicht één van de meest kenmerkende groepen onder de Luristan bronzen. Het zijn kleine, in verloren was techniek gegoten sculpturen die op een “flesvormige” sokkel werden gemonteerd. In regel zijn ze vertikaal volledig doorboord en is de voor- en achterzijde geheel identiek. Deze kenmerken wijzen er op dat ze met de holle, en onderaan open sokkel, op iets gemonteerd waren (wellicht een staf) en dat ze van alle zijden konden bekeken worden. Doordat een groot aantal standaarden via de kunstmarkt bekend is, was er lange tijd weinig of geen betrouwbare informatie over beschikbaar. Het was zelfs onzeker of de “sokkels” inderdaad bij de standaarden en idolen hoorden. Pas in 1970 ontdekten Belgische archeologen voor het eerst een standaard tijdens een wetenschappelijke expeditie te Tattulban in Luristan. Deze en latere ontdekkingen bewezen het verband tussen de sokkels en de idolen en maakte het ook mogelijk ze te dateren en hun chronologische en vormelijke ontwikkeling te begrijpen. De oudste standaarden dateren uit de 13de eeuw, het begin van de IJzertijd. De precieze functie en betekenis van de idolen of standaarden blijft vooralsnog onzeker. Uit de opgravingen blijkt enkel dat ze steeds in tomben met bewapening voorkomen, met ander woorden in tomben van strijders.B.O.

↑ , Stempelzegel met hert:

Stempelzegel met hert :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.0994
objectName :
objectTitle : Stempelzegel met hert
objectCulture : Sasanidisch
geography :
dating : AD 224 - AD 642
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 19,5 mm, Breedte: 24,2 mm, Diepte: 20,4 mm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Cirkelvormig. Een hert, rennend. In de achtergrond een mogelijk bloemmotief. Oud nummer: O.02938.

↑ , Stempelzegel met twee personen:

Stempelzegel met twee personen :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.1014
objectName :
objectTitle : Stempelzegel met twee personen
objectCulture : Sasanidisch
geography :
dating : AD 224 - AD 642
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 15,2 mm, Breedte: 18,5 mm, Diepte: 12,5 mm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Ellipsvormig. Twee personen staan tegenover elkaar en houden mogelijk een voorwerp in hun handen. Oud nummer: O.02958.

↑ , Persepolis-reliëf: Mediër die een trap beklimt:

Persepolis-reliëf: Mediër die een trap beklimt :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.1034
objectName :
objectTitle : Persepolis-reliëf: Mediër die een trap beklimt
objectCulture : Achaemeniden
geography :
dating : 500 BC - 301 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 47 cm, Breedte: 28 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De man draagt Medische kledij en een hoofddeksel dat zijn oren en mond bedekt. Hij houdt een schotel met deksel in de hand. Talrijke soortgelijke figuren die objecten, spijzen en zelfs levende dieren aanbrengen, werden afgebeeld in Achemenidische paleizen. Het zijn mogelijk dienaars die een feestmaal verzorgen of priesters die offergaven aandragen voor een religieus ritueel. Dergelijke reliefs waren oorspronkelijk beschilderd, maar op dit fragment zijn geen verfsporen bewaard. Vermoedelijk is dit fragment afkomstig uit Persepolis. Deze specifieke scene is zowel te Persepolis als te Susa meermaals afgebeeld. B.O.

↑ , Fragment van een grafkuip:

Fragment van een grafkuip :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.1093
objectName :
objectTitle : Fragment van een grafkuip
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 800 BC - 601 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De vier fragmenten (IR.1093-IR.1096) zijn afkomstig van een bronzen grafkuip. Dergelijke kuipen met vlakke bodem, rechtopstaande wanden en bovenaan een brede horizontale boord werden ontdekt tijdens opgravingen in Noord-Syrië, Mesopotamië en Elam (Arjan en Ramhormoz). Ze bestonden uit grote bronsplaten die met brede banden aan elkaar gerivetteerd werden. Deze vier fragmenten zijn afkomstig van een kuip die rond 1946 toevallig zou zijn ontdekt in Ziwiyeh in Kurdistan. Het graf bevatte waardevolle edelmetalen en ivoren objecten. Ze vertonen zowel Assyrische, Urarteïsche, Scythische als Medische stijlkenmerken. De voorwerpen zijn mogelijk representatief voor het Manneïsche rijk, waaarover vooralsnog (archeologisch) weinig bekend is. Via de kunsthandel werden de Ziwiyeh vondsten verspreid over talrijke musea en collecties. De populaire naam “Ziwiyeh” wordt echter vaak ook ten onrechte als vindplaats opgegeven voor kunstvoorwerpen van onbekende herkomst. Fragmenten van dezelfde bronzen kuip bevinden zich in het Iran Bastan Museum in Teheran, het Metropolitan Museum of Art in New York, het Seattle Art Museum en in het Musée Cernuschi in Parijs. Op de twee fragmenten van de boord bovenaan is in Assyrische stijl een rij tribuutdragers gegraveerd. De rechthoekige platen zijn fragmenten van de verticale banden waarmee de platen aan elkaar gerivetteerd waren. De versiering met geiten die op een rozet staan, is identiek aan die van een soortgelijke kuip die werd opgegraven in Ur. B.O.

↑ , Fragment van een grafkuip:

Fragment van een grafkuip :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.1094
objectName :
objectTitle : Fragment van een grafkuip
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 800 BC - 601 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De vier fragmenten (IR.1093-IR.1096) zijn afkomstig van een bronzen grafkuip. Dergelijke kuipen met vlakke bodem, rechtopstaande wanden en bovenaan een brede horizontale boord werden ontdekt tijdens opgravingen in Noord-Syrië, Mesopotamië en Elam (Arjan en Ramhormoz). Ze bestonden uit grote bronsplaten die met brede banden aan elkaar gerivetteerd werden. Deze vier fragmenten zijn afkomstig van een kuip die rond 1946 toevallig zou zijn ontdekt in Ziwiyeh in Kurdistan. Het graf bevatte waardevolle edelmetalen en ivoren objecten. Ze vertonen zowel Assyrische, Urarteïsche, Scythische als Medische stijlkenmerken. De voorwerpen zijn mogelijk representatief voor het Manneïsche rijk, waaarover vooralsnog (archeologisch) weinig bekend is. Via de kunsthandel werden de Ziwiyeh vondsten verspreid over talrijke musea en collecties. De populaire naam “Ziwiyeh” wordt echter vaak ook ten onrechte als vindplaats opgegeven voor kunstvoorwerpen van onbekende herkomst. Fragmenten van dezelfde bronzen kuip bevinden zich in het Iran Bastan Museum in Teheran, het Metropolitan Museum of Art in New York, het Seattle Art Museum en in het Musée Cernuschi in Parijs. Op de twee fragmenten van de boord bovenaan is in Assyrische stijl een rij tribuutdragers gegraveerd. De rechthoekige platen zijn fragmenten van de verticale banden waarmee de platen aan elkaar gerivetteerd waren. De versiering met geiten die op een rozet staan, is identiek aan die van een soortgelijke kuip die werd opgegraven in Ur. B.O.

↑ , Fragment van een grafkuip:

Fragment van een grafkuip :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.1095
objectName :
objectTitle : Fragment van een grafkuip
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 800 BC - 601 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De vier fragmenten (IR.1093-IR.1096) zijn afkomstig van een bronzen grafkuip. Dergelijke kuipen met vlakke bodem, rechtopstaande wanden en bovenaan een brede horizontale boord werden ontdekt tijdens opgravingen in Noord-Syrië, Mesopotamië en Elam (Arjan en Ramhormoz). Ze bestonden uit grote bronsplaten die met brede banden aan elkaar gerivetteerd werden. Deze vier fragmenten zijn afkomstig van een kuip die rond 1946 toevallig zou zijn ontdekt in Ziwiyeh in Kurdistan. Het graf bevatte waardevolle edelmetalen en ivoren objecten. Ze vertonen zowel Assyrische, Urarteïsche, Scythische als Medische stijlkenmerken. De voorwerpen zijn mogelijk representatief voor het Manneïsche rijk, waaarover vooralsnog (archeologisch) weinig bekend is. Via de kunsthandel werden de Ziwiyeh vondsten verspreid over talrijke musea en collecties. De populaire naam “Ziwiyeh” wordt echter vaak ook ten onrechte als vindplaats opgegeven voor kunstvoorwerpen van onbekende herkomst. Fragmenten van dezelfde bronzen kuip bevinden zich in het Iran Bastan Museum in Teheran, het Metropolitan Museum of Art in New York, het Seattle Art Museum en in het Musée Cernuschi in Parijs. Op de twee fragmenten van de boord bovenaan is in Assyrische stijl een rij tribuutdragers gegraveerd. De rechthoekige platen zijn fragmenten van de verticale banden waarmee de platen aan elkaar gerivetteerd waren. De versiering met geiten die op een rozet staan, is identiek aan die van een soortgelijke kuip die werd opgegraven in Ur. B.O.

↑ , Fragment van een grafkuip:

Fragment van een grafkuip :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.1096
objectName :
objectTitle : Fragment van een grafkuip
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 800 BC - 601 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 13 cm, Breedte: 9,3 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De vier fragmenten (IR.1093-IR.1096) zijn afkomstig van een bronzen grafkuip. Dergelijke kuipen met vlakke bodem, rechtopstaande wanden en bovenaan een brede horizontale boord werden ontdekt tijdens opgravingen in Noord-Syrië, Mesopotamië en Elam (Arjan en Ramhormoz). Ze bestonden uit grote bronsplaten die met brede banden aan elkaar gerivetteerd werden. Deze vier fragmenten zijn afkomstig van een kuip die rond 1946 toevallig zou zijn ontdekt in Ziwiyeh in Kurdistan. Het graf bevatte waardevolle edelmetalen en ivoren objecten. Ze vertonen zowel Assyrische, Urarteïsche, Scythische als Medische stijlkenmerken. De voorwerpen zijn mogelijk representatief voor het Manneïsche rijk, waaarover vooralsnog (archeologisch) weinig bekend is. Via de kunsthandel werden de Ziwiyeh vondsten verspreid over talrijke musea en collecties. De populaire naam “Ziwiyeh” wordt echter vaak ook ten onrechte als vindplaats opgegeven voor kunstvoorwerpen van onbekende herkomst. Fragmenten van dezelfde bronzen kuip bevinden zich in het Iran Bastan Museum in Teheran, het Metropolitan Museum of Art in New York, het Seattle Art Museum en in het Musée Cernuschi in Parijs. Op de twee fragmenten van de boord bovenaan is in Assyrische stijl een rij tribuutdragers gegraveerd. De rechthoekige platen zijn fragmenten van de verticale banden waarmee de platen aan elkaar gerivetteerd waren. De versiering met geiten die op een rozet staan, is identiek aan die van een soortgelijke kuip die werd opgegraven in Ur. B.O.

↑ , Ketting met belletje:

Ketting met belletje :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.1097
objectName :
objectTitle : Ketting met belletje
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 800 BC - 601 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 6 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De vier fragmenten zijn afkomstig van een bronzen grafkuip. Dergelijke kuipen met vlakke bodem, rechtopstaande wanden en bovenaan een brede horizontale boord werden ontdekt tijdens opgravingen in Noord-Syrië, Mesopotamië en Elam (Arjan en Ramhormoz). Ze bestonden uit grote bronsplaten die met brede banden aan elkaar gerivetteerd werden. Deze vier fragmenten zijn afkomstig van een kuip die rond 1946 bij toeval te Ziwiyeh in Kurdistan zou ontdekt zijn. Het ging om een graf met waardevolle edelmetalen en ivoren objecten. Ze vertonen zowel Assyrische, Urarteische, Scythische als Medische stijlkenmerken (zie ook cat. 216-220). Dit is mogelijk representatief voor het lokale Manneïsche rijk dat archeologisch echter nog slecht gekend is. Via de kunsthandel werden de Ziwiyeh vondsten verspreid over talrijke musea en collecties. De populaire naam “Ziwiyeh” wordt echter vaak ook ten onrechte als vindplaats opgegeven voor kunstvoorwerpen van onbekende herkomst. Fragmenten van dezelfde bronzen kuip bevinden zich in het Iran Bastan Museum te Teheran, het Metropolitan Museum of Art te New York, het Seattle Art Museum en in het Musée Cernuschi te Parijs. Op cat. 212-213, fragmenten van de boord bovenaan, is in Assyrische stijl een rij tribuutdragers gegraveerd. De rechthoekige platen cat. 214-215 zijn fragmenten van de verticale banden waarmee de platen aan elkaar gerivetteerd waren. De versiering met geiten die op een rozet staan, is identiek aan die van een soortgelijke te Ur opgegraven kuip. B.O.

↑ , Halssnoer met hangers:

Halssnoer met hangers :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.1156
objectName :
objectTitle : Halssnoer met hangers
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 300 BC - AD 300
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Glaspasta in diverse kleuren en kleurcombinaties werd veelvuldig als imitatie van halfedelstenen gebruikt. Het gebruik van holle parels en doosconstructies met ingelegde halfedelstenen of glasparels, liet toe spaarzaam met goud om te gaan en toch indrukwekkende, massief lijkende gouden juwelen te vervaardigen. Het is onzeker of het halssnoer op de juiste wijze gereconstrueerd werd en of het volledig is. Een zeer gelijkend fragment, mogelijk zelfs van dezelfde oorsprong, bevindt zich in het Rijksmuseum voor Oudheden te Leiden. B.O.

↑ , Schotel met everzwijnkop:

Schotel met everzwijnkop :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.1194
objectName :
objectTitle : Schotel met everzwijnkop
objectCulture : Iraans
geography :
dating : AD 501 - AD 700
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Op het centrale medaillon van deze zilveren schotel staat een gegraveerde en vergulde everzwijnskop. Dat motief kwam veelvuldig voor op Sassanidische en Sogdische textielen, zegels en stuccwerk. Het everzwijn was een van de incarnaties van de god Verethragna en de afbeelding werd mogelijk beschouwd als geluksteken. De vergulding van de everzwijnskop loopt enigszins over de omtreklijnen heen, wat wijst op het gebruik van kwikzilververgulding. Daarbij werd een mengsel van kwikzilver en goud op het motief geschilderd. Door het te verhitten verdampte het overtollige kwikzilver. Daarna werd de schotel gepolijst om de heldere, gladde goudlaag te bekomen. De onderzijde van de schotel is versierd met concentrische cirkels van waaruit radiaal ondiepe cannelures vertrekken. De vorm en versiering van de schotel wijzen erop dat ze dateert uit de laat-Sassanidische tijd. B.O.

↑ , Helm:

Helm :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.1315
objectName :
objectTitle : Helm
objectCulture : Iraans
geography :
dating : ca. AD 591 - AD 610
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 21,7 cm, Breedte: 22,3 cm, Diepte: 19,1 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Type spangenhelm, banden overtrokken met bronsplaat, platen bedekt met zilverplaat; vederversiering; gerivetteerde struktuur. De helm bestaat uit ijzeren, met bronsplaat overtrokken banden waartussen met zilverplaat overdekte ijzeren platen zijn gerivetteerd. Onderaan waren oorspronkelijk maliën bevestigd. Het geheel is versierd met een schubben- of verenpatroon. Vooraan op de voorhoofdsband is een maansikkel op een voetstuk afgebeeld. De materiaalkeuze en de motieven tonen aan dat dit een prestige object was dat de militaire en sociale rol van de eigenaar weerspiegelde. De helm zou samen met de vouwstoel in een tombe gevonden zijn. Een aantal dolken, zwaarden en helmen met een identieke verenversiering op zilver of goudplaat is bekend. Ze zouden allemaal uit Noord-Iran afkomstig zijn. De helmen hebben allemaal een maansikkel op de voorhoofdsband. Mogelijk verwijzen de veren naar de mythische Varagnavogel, volgens de Zoroastrische leer een incarnatie van de overwinningsgod Verethragna. Vergelijkbare schubbenpatronen op goud en zilverblad zijn wijd verspreid in Eurazië en komen al voor op uitrusting van Hunnen vanaf de 5de eeuw AD. Het helmtype is verwant aan de zogenaamde "Baldenheimerhelmen" die in Byzantijnse en Ostrogothische ateliers werden vervaardigd. B.O

↑ , Vouwstoel:

Vouwstoel :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.1316
objectName :
objectTitle : Vouwstoel
objectCulture : Iraans
geography :
dating : AD 550 - AD 650
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 56 cm, Breedte: 38,7 cm, Diepte: 37,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Versierde vouwstoel, type sella curulis. Deze vouwstoel bestaat uit twee rechthoekige kaders en twee door ringen gestoken ijzeren staven voor de bevestiging van de zitting. De kaders zijn vierkant aan de hoeken en achthoekig in het midden. Alle zichtbare delen van de stoel zijn gedamasceerd in messing en zilver met geometrische en florale patronen. De stoel zou samen met de helm gevonden zijn. Gelijkaardige stoelen zijn aangetroffen in Avarengraven in Hongarije en in Langobardische graven in Nocera Umbra in Italië. Deze laatse zijn quasi identiek en mogelijk uit hetzelfde atelier afkomstig. Langobardische huurlingen vochten o.a. in 553 AD met het Byzantijnse leger tegen de Sassanieden. Wellicht was deze stoel oorlogsbuit of een geschenk. De rijke versiering wijst reeds op het belang van dergelijke vouwstoelen. Ze staan bekend als sella castrensis en zijn de militaire versie van de Romeinse sella curulis, een stoeltype dat voorbehouden was voor de hoogste Romeinse ambten. Dit in oorsprong Romeinse verband tussen de status en het gebruik van een vouwstoel leeft nu nog verder in de faldistorium, de episcopale stoel van de Rooms-Katholieke kerk. B.O.

↑ , Stempelzegel met geometrische versiering:

Stempelzegel met geometrische versiering :

collectionName : Iran
inventoryNb : IR.2320
objectName :
objectTitle : Stempelzegel met geometrische versiering
objectCulture : Iraans
geography :
dating : 4500 BC - 3501 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 3 cm, Breedte: 2,3 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Rechthoekige vorm. Zegel met geometrische decoratie. In Hakalan werden zowel rechthoekige als ronde stempelzegels ontdekt. Ze zijn doorboord of hebben op de rugzijde een doorboorde knop, waardoor ze aan een touwtje konden worden bevestigd. Meestal gaat het om louter geometrische motieven, soms komen ook plantaardige of dierenmotieven voor. Deze stempelzegel stelt mogelijk een korenaar voor.

↑ , Tegelpaneel met man op de vlucht voor leeuwen:

Tegelpaneel met man op de vlucht voor leeuwen :

collectionName : Kunst uit de islamitische wereld
inventoryNb : IS.0038
objectName :
objectTitle : Tegelpaneel met man op de vlucht voor leeuwen
objectCulture : Safawiden
geography :
dating : AD 1600 - AD 1700
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 120 cm, Breedte: 96 cm, Diepte: 2 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Kleurige tegelpanelen in cuerda seca-techniek werden vooral populair in Iran onder de regering van de Safawidische sjah Abbas de Grote, die zijn hoofdstad te Isfahan vestigde en er een grote bouwactiviteit ontplooide. Dikwijls zijn ze verhalend of moraliserend van aard. Mogelijk verwijst de afbeelding naar een verhaal uit de Sjahnama, het Perzische nationale epos van Firdawsi. Dit fragment van een bredere fries toont een episode waarin een man in een plataan is gevlucht om aan leeuwen te ontsnappen. Zijn wapens hangen aan de takken en hij heeft zijn drinkgerei aan de voet van de boom moeten achterlaten. De verhalende stijl sluit aan bij de miniatuurkunst uit deze periode. Het landschap is opgevuld met dieren en planten en in de wolkenweergave is Chinese invloed herkenbaar.

↑ , Grafsteen van Makki ibn al-Hassan ibn Musa (Makki, zoon van al-Hassan, zoon van Musa):

Grafsteen van Makki ibn al-Hassan ibn Musa (Makki, zoon van al-Hassan, zoon van Musa) :

collectionName : Kunst uit de islamitische wereld
inventoryNb : IS.O.0505
objectName :
objectTitle : Grafsteen van Makki ibn al-Hassan ibn Musa (Makki, zoon van al-Hassan, zoon van Musa)
objectCulture : Islamitisch
geography :
dating : AD 829
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 42,8 cm, Breedte: 48 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De Egyptische begrafenisgewoonten veranderen met de verspreiding van de islam. Een graf moet zo eenvoudig mogelijk zijn om de dodencultus te voorkomen. Deze instructie wordt echter niet altijd gevolgd. De inscriptie op deze grafsteen wijst op de troost die Allah biedt aan de overledene en zijn verwanten. De dood van de profeet Muhammad wordt voorgesteld als het grootste ongeluk ooit. De overledene wordt bij naam genoemd als getuige, gevolgd door zijn geloofdsbelijdenis. Zo wordt eraan herinnerd dat de overledene een gelovige was die zijn hoop op de verrijzenis had gevestigd, zoals het was beloofd in de Koran.

↑ , :

:

collectionName : Japan
inventoryNb : JP.00219
objectName :
objectTitle :
objectCulture :
geography :
dating : AD 1794 - AD 1795
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 36,7 cm, Breedte: 23,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Uitgever: Takasu Sôshichi. Censuurzegel: kiwame. Formaat: ôban. Donkergrijze mica-achtergrond. Takigawa knoopt het lint van haar kledij - dat nadien onder de gordel of obi wordt verborgen - en lijkt klaar om uit het gezichtsveld te verdwijnen, waarbij ze het hoofd lichtjes afwendt. Takigawa behoorde tot het selecte groepje van courtisanes aan de top van de hiërarchie, die zeer omzichtig behandeld werden. Haar ontmoeten was enkel mogelijk mits een afspraak, die bekomen werd door tussenkomst van een theehuis. Takigawa woonde in het eersteklas huis dat werd uitgebaat door Ogiya Uemon, en gekend was onder de naam Gomeirô. Dit portret in close-up is een van de meest gedurfde voor zijn tijd, omwille van de asymmetrische compositie. De reeks bestaat uit 4 portretten, en van deze prent bestaat tevens een andere versie met een lichte mica-achtergrond.

↑ , Vissen op medaka:

Vissen op medaka :

collectionName : Japan
inventoryNb : JP.00598
objectName :
objectTitle : Vissen op medaka
objectCulture :
geography :
dating : ca. AD 1767 - AD 1768
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 27,5 cm, Breedte: 20,1 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Formaat: chûban. Twee jonge vrouwen lopen barrevoets door het heldere water van een rivier. De ene probeert met haar visnet een school medaka (poecilia latipes) te vangen, terwijl de andere een stel rode vissen in een glazen bokaal bewondert. Volgens de gedichten uit die tijd werden medaka, hele kleine visjes, verhandeld. Deze prent bevat geen enkele literaire connotatie of culturele verwijzing, die zo kenmerkend zijn voor de kalenderprenten van Harunobu. Het gaat hier om een doodeenvoudige, maar geïdealiseerde scène uit het dagelijkse leven. Het is opmerkelijk hoe de kunstenaar erin geslaagd is de transparantie van de verschillende lagen in de kledij van de vrouwen weer te geven. De prent draagt, zoals steeds het geval is bij kalenderprenten, de naam van de kunstenaar niet. Deze eigenaardigheid maakt het mogelijk de prent te dateren vóór 1766. Vanaf 1767 waren de prenten van Harunobu immers bijna allemaal voorzien van zijn signatuur.

↑ , Reeks zonder titel met drieluiken: Zicht op de draaikolken van de provincie Awa (Awa naruto no fūkei):

Reeks zonder titel met drieluiken: Zicht op de draaikolken van de provincie Awa (Awa naruto no fūkei) :

collectionName : Japan
inventoryNb : JP.01052
objectName :
objectTitle : Reeks zonder titel met drieluiken: Zicht op de draaikolken van de provincie Awa (Awa naruto no fūkei)
objectCulture :
geography :
dating :
material :
technique :
dimensions : Dimensions H x Lo: 35,5 cm, 73,8 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Uitgever: Okasawaya Taheiji. Censuurzegel: aratame. Formaat: triptiek van ôban. Dit panorama toont op de achtergrond de bergachtige omtrekken van het eiland Shikoku langs de kant van de provincie Awa en op de voorgrond, de kolkende golven van de Binnenzee bij het eiland Awaji. Deze triptiek vormt samen met twee andere een reeks zonder titel die het laatste meesterwerk was van Hiroshige. Traditioneel wordt de reeks geïnterpreteerd als een variatie op het klassieke thema Sneeuw-maan-bloemen (Setsugekka), waarbij de bloemen vervangen werden door draaikolken. Sommige specialisten verwijzen echter naar de uitgiftedata (de triptiek "draaikolk-bloemen" werd eerst uitgegeven, vervolgens "de maan" en als derde "de sneeuw") en zien in de reeks een evocatie van de vier seizoenen, waarbij de lente eenvoudigweg ontbreekt. Vanaf 1852 verscheen op de prenten naast de censuurzegel ook een datumzegel, waardoor het vandaag mogelijk is om de precieze uitgiftedatum van een prent te bepalen, ongeacht het onderwerp. Op deze prent bijvoorbeeld is het zegel goedgekeurd (aratame) vergezeld van de datum: Mi 4, hetzij de 4de maand in het jaar van de Slang (1857).

↑ , Langs de Sumida-rivier, bij de Ryōgoku-brug:

Langs de Sumida-rivier, bij de Ryōgoku-brug :

collectionName : Japan
inventoryNb : JP.02721
objectName :
objectTitle : Langs de Sumida-rivier, bij de Ryōgoku-brug
objectCulture :
geography :
dating : ca. AD 1791 - AD 1792
material :
technique :
dimensions : Dimensions H x Lo: 37 cm, 127,9 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Uitgever: Nishimuraya Yohachi. Censuurzegel: kiwame. Formaat: vijfdelige polyptiek van ôban. Groepjes stedelingen - om artistieke redenen zijn het voornamelijk vrouwen - kuieren langs de oevers van de rivier, waar her en der openlucht theehuisjes zijn opgericht. Op het water varen talrijke plezierbootjes voorbij, terwijl de wandelaars de brug oversteken. De Ryôgoku-brug werd gebouwd na de verschrikkelijke brand van 1657, die Edo bijna volledig in de as had gelegd en op twee dagen tijd het leven had gekost aan meer dan honderdduizend inwoners. De brug moest een uitbreiding mogelijk maken van de volkswijken uit de benedenstad tot op de oostelijke oevers van de rivier. Hij lag in een van de meest geanimeerde buurten van de stad. Optredens, theaters, zomers vuurwerk, vertellers, waarzeggers, komieken, marktkramers en winkeltjes zorgden voor een niet aflatende drukte, ook 's nachts. De open plekken bij de bruggen of kruispunten van water en land waren, net zoals de excentrieke stadswijken met theaters en bordelen, traditiegetrouw plaatsen waar een grote vrijheid gold en weinig rekening werd gehouden met normen en sociale regels. Het volkse publiek kon er zich naar hartelust ontspannen, ver van alle restricties die de overheid oplegde.

↑ , Shinōkōshō (Vier standen): Kooplui (mogelijk late kopie):

Shinōkōshō (Vier standen): Kooplui (mogelijk late kopie) :

collectionName : Japan
inventoryNb : JP.03606
objectName :
objectTitle : Shinōkōshō (Vier standen): Kooplui (mogelijk late kopie)
objectCulture :
geography :
dating : onbekend
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : item has no descption

↑ , elektronisch orgel:

elektronisch orgel :

collectionName : Collectie LOGOS
inventoryNb : LOGOS1967.01
objectName :
objectTitle : elektronisch orgel
objectCulture :
geography :
dating :
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Stichting Logos

objectDescription : * Mattias Parent: Raes bouwde in zijn tienerjaren een elektrisch orgel. Hij gebruikte een orgeldeler-schakeling en eenvoudige generatoren. Met slechts 1 oscillator per drie noten was er slechts een beperkte polyfonie mogelijk. * https://www.logosfoundation.org/godfried/instrum-god.html

↑ , Ritmisator:

Ritmisator :

collectionName : Collectie LOGOS
inventoryNb : LOGOS1972.02
objectName :
objectTitle : Ritmisator
objectCulture :
geography :
dating :
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Stichting Logos

objectDescription : * Mattias Parent: De Ritmizator is een elektronische enveloppe generator (adsr). Op twaalf verschillende kanalen konden twaalf verschillende geluidssignalen worden aangesloten die met behulp van one shots en flip-flops konden worden verkapt. De attack, decay, sustain en release konden per kanaal worden ingesteld. De Ritmizator woonde in een metalen behuizing die eruitzag als op tekening 2 in de bijlage (tekening 1 was een eerste ontwerp). Op tekening 2 zien we ook waarvoor de aanwezige knoppen dienen. Elk van de twaalf mogelijk ingangen heeft zijn eigen verticale strip waarmee de verschillende parameters konden worden ingesteld. Met de bovenste tuimelschakelaar van de strip kon het signaal al dan niet rechtstreeks met de één van de vier uitgangen (Quadrofoon) worden doorverbonden. Met de vier potentiometer links op het rechtopstaand bedieningspaneel kon het volume per kanaal worden ingesteld. Met de twee potentiometers onder de tuimelschakelaar konden respectievelijk de nagalm en het volume van het kanaal worden bepaald. Met de draaischakelaar daaronder word het kanaal gekozen. Met de potentiometers op het vlakke gedeelte van het bedieningspaneel wordt de snelheid van de flip-flops (fijn en grof) geregeld. Met de matrix links kon je met behulp van een bananenfiche alle ritmes ook met andere inkomende klanken verbinden. Met de druktoetsen helemaal vooraan kon elke klank ook simultaan manueel worden hoorbaar gemaakt (one-shot). In de bijlage vind je de (meeste) elektrische schakelingen en werkschetsen. De Ritmuizator werd vaak in combinatie met de Dodekadent gebruikt in het vroege repertoire van de Logos Werkgroep. Het instrument werd afgebroken om de kostelijke onderdelen (zoals de talrijke potentiometers en knoppen) te hergebruiken. * https://www.logosfoundation.org/godfried/instrum-god.html * Raes 2018, p. 49

↑ , manipulofoon:

manipulofoon :

collectionName : Collectie LOGOS
inventoryNb : LOGOS1982.02
objectName :
objectTitle : manipulofoon
objectCulture :
geography :
dating :
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Stichting Logos

objectDescription : * https://www.logosfoundation.org/logoscollectie/1982/manipulofoon/ Manipulofoon huist in een metalen behuizing van 6 op 9 op 12 cm waarvan het deksel onderaan is toegeschroefd met vier vijsjes. Op de bovenkant van behuizing zijn in de twee hoeken twee volspoor afspeelknoppen gemonteerd. Deze zijn afkomstig van een professionele bandopnemer. Ook de twee geveerde hulparmen die in de andere twee hoeken zijn gemonteerd, zijn afkomstig van een bandopnemer. Het is de bedoeling dat de bespeler met de hand stukken vooraf opgenomen magneetband langs de afspeelkoppen laat glijden. De snelheid en de richting heeft uiteraard invloed op hoe het opgenomen geluid wordt afgespeeld. De schakelaars tussen de armen en de koppen hebben drie standen. De bespeler kan hiermee de koppen uitschakelen of naar één van de twee uitgangen schakelen. De lijnuitgangen bevinden zich op zijkant aan de kant van de bespeler: twee vrouwelijke mono-jacks (TS 6,3mm). Op de andere lange zijkant zien we drie connectoren voor de dual power supply (banaanfiches). Met behulp van een schroef onderaan op het instrument kan het op een statief worden geplaatst. De bespeler schuift stukken op voorhand opgenomen magneetband langs de afspeelkoppen. Met de schakelaar kan hij de koppen aan- en uitschakelen en de gewenste lijnuitgang bepalen. Manipulofoon speelde een belangrijke rol in Timeframes, een compositie van Raes uit 1983 (partituur en opstelling in bijlage). Manipolofoon werd ook solo bespeeld. De lijnuitgangen moeten op een versterker of mengpaneel worden aangesloten. Op de rode zwarte en blauwe connectoren moet de dual power supply worden aangesloten. Op de behuizing staat dat er “Dual 15 V Power” maar de Manipulofoon werkt ook met een dual power supply van 12 Volt. Om brom en ruis zo veel mogelijk uit te sluiten, gebruikt Raes namelijk graag twee 12 Volt batterijen in parallel. Het instrument werd in 2015 herzien. De schakeling met de transformatoren en de niet meer verkrijgbare LM387 chips (van National Semiconductors, niet van Texas Instruments) werd vervangen door een schakeling met buffers. Beide schakelingen vind je in de bijlage. Ook de originele 24V voeding werd vervangen door de huidige dual power supply. Daarvoor werd een extra (blauwe) connector tussen de originele zwarte en rode geplaatst. * https://www.logosfoundation.org/godfried/instrum-god.html *Raes 2018, p. 144 (foto)

↑ , Soundtracker I:

Soundtracker I :

collectionName : Collectie LOGOS
inventoryNb : LOGOS1982.03
objectName :
objectTitle : Soundtracker I
objectCulture :
geography :
dating :
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 90 cm, Breedte: 45 cm, Diepte: 13 cm
legalRightOwner : Stichting Logos

objectDescription : * https://www.logosfoundation.org/logoscollectie/1982/soundtracker1/ Sountracker 1 werd gebouwd in en rond een houten met kunststof beklede kist (35 x 10 x 25). Aan twee metalen beugeltjes op de smalle zijkanten van de kist is een riem bevestigd zodat de soundtracker als een schoudertas kan gedragen worden. Onderaan de kist is een ijzeren L-profiel gevezen waaraan twee pootjes zijn bevestigd. Tussen de pootje zie je het mechanisme (afkomstig van een bandopnemer) waaraan de grote spoel (diameter 56cm) kan worden bevestigd zodat die vrij kan draaien. Op de metalen zijkant van de kist zit een beugel gemonteerd die de spoel bij het draaien op zijn plaats houdt. Boven de beugel staat in dymo “LOGOS SOUNDTRACKER” geschreven. Daarboven bevinden zich rechts en links de respectievelijke volspoor opname- (RECORD) en weergavekop (PLAYBACK), deze worden omringd door vijf ronde geleiders met een wieltje. Deze moeten er voor zorgen dat de magneetband makkelijk en precies langs de koppen kan schuiven. Via een armpje met een wieltje verdwijnt de band tenslotte naar (of in) de grond. Bovenaan op de kist zie je naast het microfoonhoudertje de twee aan- en uitschakelaars (beiden met een voltmetertje) om de elektrische onderdelen van de soundtracker van stroom (12V) te voorzien (schakelschema zie bijlage). Op de ene zijkant zien we onderaan de uitgang voor de aansluiting van een antenne (deze is binnenin niet verbonden). Boven de twee rubberen pootjes zien we op deze kant ook de ingang (vrouwelijke monojack) van de microfoon en de potmeter die het ingangssignaal regelt. Op de andere zijkant zien we onderaan het deurtje waarachter de batterijen wonen. Daarboven zien we de uitgang van de koptelefoon (OUT KOP) en de lijnuitgang (OUT LINE), beide vrouwelijke stereojacks. Met een patchkabel kan de lijnuitgang met de ingang van FM-zender worden verbonden. De potmeter onder de koptelefoonuitgang bepaald de sterkte van het gestuurde signaal (zie schakelschema in bijlage). Als we de metalen zijkant openen zien we onderaan in de kist de PCB van de FM-zender. Het ijzeren L-profiel doet tevens dienst als antenne. Onder de metalen zijkant zie je de schakelingen van de voorversterkers, bias oscillator en eindtrap die de signalen van de opname- en de weergavekop tot bruikbare lijnsignalen omzetten. De schema’s vind u in de bijlage. Soundtracker 1 is de machine die gemaakt is voor het poëtisch event in de openbare ruimte Klankspoor (soundtrack). Het werd gecreëerd in 1982 te Gent, van Logos (kongostraat) tot aan Museum voor Hedendaagse kunst. Er wordt een traject afgelegd door de stad. Met een microfoon worden alle omgevingsgeluiden opgenomen en afgespeeld op het tempo van degene die de soundtracker draagt. De magneetbank wordt achtergelaten en met stickers vastgekleefd op de stoepen en straten. Waar mogelijk (parken) wordt de band ingegraven. Het auditieve resultaat is direct hoorbaar door een koptelefoon en wordt bovendien onmiddellijk uitgezonden op de FM-band. Het event wordt gefilmd met een videocamera die via een FM-ontvanger synchroon het geluid opneemt. In 1985 werd Sountrack ook in Boston en New-York uitgevoerd. Hiervoor werd de (huidige) gereviseerde versie van Soundtracker 1 gebruikt. In Boston werd het geluid versterkt met gettoblasters. Voor een uitvoering in 1976 te Leffingen en in 1987 te Amsterdam werd soundtracker 2 gebouwd. De magneetband moet via de geleiders eerst over de opnamekop en vervolgens over de afspeelknop worden gelegd. De soundtracker moet worden aangezet. Omdat de bespeler zich voortbeweegt wordt de magneetband van de spoel over de koppen afgerold. De bespeler controleert het geluidssignaal met de koptelefoon. De microfoon wordt in de hand gehouden. Soundtracker 1 is de machine die gemaakt is voor het poëtisch event in de openbare ruimte Klankspoor (soundtrack). Het werd gecreëerd in 1982 te Gent, van Logos (kongostraat) tot aan Museum voor Hedendaagse kunst. In 1985 werd Sountrack ook in Boston en New-York uitgevoerd. Hiervoor werd de (huidige) gereviseerde versie van Soundtracker 1 gebruikt. In Boston werd het geluid versterkt met gettoblasters. Voor een uitvoering in 1976 te Leffingen en in 1987 te Amsterdam werd soundtracker 2 gebouwd. * https://www.logosfoundation.org/godfried/instrum-god.html * over het Soundtrack project: https://www.logosfoundation.org/scores_gwr/soundtrack/soundtrack.html * Raes 2018, p. 206 (+foto)

↑ , Dual synthelog:

Dual synthelog :

collectionName : Collectie LOGOS
inventoryNb : LOGOS1983.01
objectName :
objectTitle : Dual synthelog
objectCulture :
geography :
dating :
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Stichting Logos

objectDescription : * https://www.logosfoundation.org/logoscollectie/1983/dual_synthelog/ Dual Synthelog combineert -zoals de naam het aangeeft- twee synthelogs, namelijk Synthelog 3 en Mini Synthelog die beiden rond de chip #SN76477 zijn gebouwd. In de behuizing van plexiglas zijn ook de twee sequensers, een VCO-matrix (stuurspanning) en een R-matrix (weerstand) ingebouwd. Inzicht in de werking van chip is een groot voordeel bij het bespelen van het instrument. De patchpaper van dit instrument (zie bijlage) geeft een overzicht van de bediening en de mogelijkheden. Rechts bovenaan bevinden zich de twee mono-uitgangen en de stereo-uitgang. Met de kleine zwarte draaischakelaars links ervan kunnen de mixer, de enveloppe en de one-shot (of KB = keyboard) worden geschakeld. Dit is ook mogelijk met pins (mini-jacks waarvan de tip en sleeve zijn doorverbonden) in de twee rijen van zes vrouwelijk mini-jacks te steken. De nummers 25,26,27, 1, 28 en 29 staan voor de pootjes van de chip waarmee deze verbonden zijn. Hieronder bevinden zich de twee sequencers. Beiden hebben elk hun eigen klok (CLOCK 1 en CLOCK 2) die met een tuimelschakelaar (1 en 2) wordt in- en uitgeschakeld. Met de twee metalen potmeters vlakbij bepaal je de kloksnelheid. Het signaal van deze klokken (OUT) kunnen ook andere functies aansturen. Ook de sequencer kan met een ander signaal dan de bijhorende klok (IN) worden aangestuurd. Het signaal van de sequencer (SEQ 1 OUT en SEQ 2 OUT) wordt telkens bepaald door de stand van de vier zwarte potmeters naast de klokken. Ook het signaal van de teller van de sequencer kan via de vrouwelijke jack-uitgangen onder elke potmeter worden gebruikt als stuursignaal. Met de VCO-matrix kan de VCO rechtstreeks worden aangestuurd. De weerstanden van de R-matrix kunnen met patchkabels via twee vrouwelijk mini-jacks (aan de rechterbovenhoek van de matrix) weerstand gestuurde functies aansturen. Boven de twee matrixen bevinden zich de knoppen en ingangen voor het aansturen van de Synthelog 3-module, rechts onderaan deze voor het aansturen van de Mini Synthelog-module. Rechts onderaan zien we ook de one-shot (GATE 9) en de joystick waarmee de klank ervan kan worden beïnvloed. De volumeknop (VOLUME) bevindt zich centraal op het frontpaneel. De twee jackingangen links bovenaan zijn externe ingangen waarvan het volume geregeld wordt met de potmeter eronder. Als we naar de onderkant van Dual Synthelog kijken zien we centraal de ge-etste PCB die ook bij Synthelog 3 werd gebruikt met daaronder de kleinere PCB van de Mini Synthelog. Met een stereokabel (TRS -TRS) of met twee monokabels (TS – TS) wordt Dual Synthelog op een versterker of mengpaneel aangesloten. Dual Synthelog is opgebouwd met de pcb’s van Synthelog 3 en Mini Synthelog. Raes twijfelt anno 2019 of hij niet begon aan een herziening van deze synth en die nooit afgewerkte.

↑ , Soundtracker II:

Soundtracker II :

collectionName : Collectie LOGOS
inventoryNb : LOGOS1986.03
objectName :
objectTitle : Soundtracker II
objectCulture :
geography :
dating :
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Stichting Logos

objectDescription : * https://www.logosfoundation.org/logoscollectie/1986/soundtracker2/ Sountracker 2 is gemaakt van een stuurwiel (diameter 42 cm) waarop in het midden haaks een metalen buis van 120 cm is gemonteerd. Op het einde van die buis zien we twee wielen. Het grotere ijzeren wiel (diameter 26 cm) met volle rubberen band dient om de sountracker te laten rijden, het kleinere volle wieltje (diameter 7 cm) dient om de magneet over te laten lopen alvorens die naar of in de grond gaat. Over de buis is een metalen vierkante koker geschoven en met verschillende bouten vast gezet. Op deze koker zijn de twee batterijen en de metalen behuizing van de schakelingen bevestigd. Aan de zijkant van de koker hangt het draaimechanisme (afkomstig van een bandopnemer) waarop een spoel kan worden geplaatst. Deze wordt licht geremd met een remband aan een veer. Vlak onder het stuur is met twee beugeltjes een shotgun microfoon op een houder geklikt. Op de zijkant van de metalen behuizing zien we één volspoor opnamekop en twee weergavekoppen, deze worden omringd door zes ronde geleiders met een wieltje. Deze moeten er voor zorgen dat de magneetband makkelijk en precies langs de koppen kan schuiven. Bovenaan op de smalle kant behuizing zien we in volgorde de vrouwelijke monojack ingang van de shotgunmicrofoon (MIKE), de potmeter om de signaal signaalsterkte naar de opnamekop te regelen (REC), de twee potmeters die de signaalsterkte van het uitgangssignaal van de twee afspeelkoppen regelen (PB1 en PB2), de twee vrouwelijke monojack uitgangen (OUT1 en OUT2) en de voedingsconnector (POW) die op de twee in serie geschakelde 9V batterijen (samen 18V) moet worden aangesloten. De elektronische schakelingen vind je in de bijlage. Soundtracker 2 is de machine die gemaakt is voor Klankspoor (of Soundtrack), een poëtisch event in de openbare ruimte en dient als opvolger voor de zware Soundtracker 1. Er wordt een traject afgelegd door de stad. Met een microfoon worden alle omgevingsgeluiden opgenomen en afgespeeld op het tempo van degene die de soundtracker draagt. De magneetbank wordt achtergelaten en met stickers vastgekleefd op de stoepen en straten. Waar mogelijk (parken) wordt de band ingegraven. Het auditieve resultaat wordt hoorbaar door twee megafoons die op een rugzak waren bevestigd en wordt uigezonden met een FM-zender. Omdat er twee weergavekoppen zijn en de snelheid van de magneetband niet constant is, zal het signaal aan OUT1 en OUT2 een andere modulatie van dezelfde opname zijn. De uitgezonden en versterkte geluiden vallen dus niet samen. Soundtracker 2 werd gebruikt voor de uitvoering van Soundtrack in 1986 te Leffingen en in 1987 te Amsterdam. De power wordt ingeschakeld door de plug van de batterijen in de connector te steken. Ook de shotgunmicrofoon moet worden ingeplugd en ook de megafoons en de zender moeten elk op een uitgang worden aangesloten. De magneetband moet via de geleiders eerst over de opnamekop en vervolgens over de afspeelknoppen worden gelegd. Omdat de bespeler met het stuur in de handen de soundtracker op zijn wieltje voortduwt, wordt de magneetband van de spoel over de koppen afgerold. Het publiek hoorde het auditief resultaat door de megafoons of door FM-radio’s die overigens in de nabijheid van de zender geen andere posten zullen kunnen ontvangen (wat in feite illegaal is). Soundtracker 2 werd gebruikt voor de uitvoering van Soundtrack in 1986 te Leffingen en in 1987 te Amsterdam. * Raes 2018, p. 206 (+foto) * info over het Soundtrack project: https://www.logosfoundation.org/scores_gwr/soundtrack/soundtrack.html * https://www.logosfoundation.org/godfried/instrum-god.html

↑ , Inrô met vier compartimenten:

Inrô met vier compartimenten :

collectionName : Japan
inventoryNb : M.1209
objectName :
objectTitle : Inrô met vier compartimenten
objectCulture :
geography :
dating : ca. AD 1801 - AD 1834
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Schildering van Kanô Yasunobu; sign. op beide zijden: Seisen hôgen, met paraaf. Onbehandeld hout. Decor in gewassen inkt op een ondergrond in champlevé en onder een laag transparante lak; randen, deksel en onderzijde als imitatie van een etui, in kinji-lakwerk en bloemenmotief in reliëf op het deksel en op de buisvormige geleiders voor het touw langs de zijkanten; geen lak aan de binnenkant. Duizelingwekkende watervallen als decor op beide zijden. Het is best mogelijk dat de schilder zelf het decor met gewassen inkt realiseerde op deze inrô, waarna een anoniem lakbewerker het geheel afwerkte. Nadat hij in 1834 de hoogste rang van hôin kreeg, voegde Kanô Yasunobu het suffix in toe aan zijn pseudoniem Seisen.

↑ , Inrô met vier compartimenten:

Inrô met vier compartimenten :

collectionName : Japan
inventoryNb : M.1211
objectName :
objectTitle : Inrô met vier compartimenten
objectCulture :
geography :
dating : ca. AD 1701 - AD 1750
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Hout, bedekt met gegraveerde schildpaddenschaal; binnenzijde in nashiji. Nootje als ojime. Op elke zijde staat een portret van een Chinese wijze in een landschap, op het deksel en op de onderkant staan chrysanten op een achtergrond van golven. Techniek zowel als decor getuigen van een rechtstreekse verwantschap met het gesculpteerde Chinese lakwerk. Volgens J. Hutt is het mogelijk dat dit type - overigens zeer zeldzame - inrô vervaardigd werd in de ateliers van Nagasaki, de havenstad die bekend stond om het bewerken van schildpaddenschaal, onder invloed van de Chinese kolonie die er legaal vertoefde.

↑ , Rolzegel met figuren en altaar (?):

Rolzegel met figuren en altaar (?) :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.00042
objectName :
objectTitle : Rolzegel met figuren en altaar (?)
objectCulture : Mesopotamië
geography :
dating : 2000 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions : Dimensions H x D: 2,1 cm, 1,1 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Drie figuren in mantels naderen een rechthoekige structuur, mogelijk een altaar of de gestileerde weergave van een inscriptiepaneel.

↑ , Spijkerschrifttablet:

Spijkerschrifttablet :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.00173
objectName :
objectTitle : Spijkerschrifttablet
objectCulture : Mesopotamië
geography :
dating : 2430 BC - 2400 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 7 cm, Breedte: 7,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Tabletten in steen zijn zeldzamer dan de kleitabletten waarop administratieve en juridische verslagen of commerciële transacties werden ingegrift. De keuze van het materiaal wordt in dit geval verklaard door het feit dat de tekst van de hand van de eerste minister Shuna-muge, herinnert aan de inwijding van een tempel door koning En-Shakush-ana. Mogelijk gaat het om de krijgsbuit die deze laatste geofferd had in de tempel van Enlil, god van de wind, na zijn verovering van de naburige stadsstaat Kish. E.G.

↑ , Reliëf van een godin:

Reliëf van een godin :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.00217
objectName :
objectTitle : Reliëf van een godin
objectCulture : Mesopotamië
geography :
dating : 2230 BC - 2000 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 10,5 cm, Breedte: 6 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Een zittende godin houdt haar linkerhand op haar borst en haar rechterhand op de rechterknie; ze draagt mogelijk een kroon (niet goed duidelijk)

↑ , Spijkerschrifttablet met rolzegelafdruk:

Spijkerschrifttablet met rolzegelafdruk :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.00322
objectName :
objectTitle : Spijkerschrifttablet met rolzegelafdruk
objectCulture : Mesopotamië
geography :
dating : 2037 BC - 2029 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 4,2 cm, Breedte: 4 cm, Diepte: 1,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het tweede jaar van de heerschappij van Shu-Suen. Jaar waarin het schip "steenbok van Abzu" werd gebouwd (mu ma2 dara abzu ba-du8). Regel 2 is mogelijk een LUGAL teken. Een individu met dezelfde naam en patroniem is bekend uit Girsu op een tablet uit de tijd van Amar-Sîn 2, 10 jaar voor deze tekst (ITT 2, 741, rev. col.v,3’; cf. http://cdli.ucla.edu/P110610). ˹lugal-ú˺-˹šim˺ dub.sar ˹maḫ?˺ DUMU ur-sa6-ga “Lugal-ušim, hoofd (?) schrijver, zoon van Ur-saga”.

↑ , Rolzegel met twee bebaarde figuren en rechthoek:

Rolzegel met twee bebaarde figuren en rechthoek :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.00463
objectName :
objectTitle : Rolzegel met twee bebaarde figuren en rechthoek
objectCulture : Akkadisch
geography :
dating : 2350 BC - 2154 BC
material :
technique :
dimensions : Dimensions H x D: 2,7 cm, 1,4 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Twee bebaarde figuren buigen door hun knieën, maar raken de grond alleen met de toppen van hun voeten. In hun handen hebben ze takken, die vastzitten aan een rechthoekig voorwerp dat zich op de rug van een viervoeter (mogelijk een stier) bevindt. Een halvemaan is zichtbaar links van de rechthoek.

↑ , Envelop met rolzegelafdruk:

Envelop met rolzegelafdruk :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.00517
objectName :
objectTitle : Envelop met rolzegelafdruk
objectCulture : Mesopotamië
geography :
dating : 2150 BC - 2000 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 4 cm, Breedte: 4,1 cm, Diepte: 0,6 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Levering van olie en honing voor de cultus. Girsu. Men ziet de cliënt voor de zittende godheid, met de linkerarm onder de mantel, de rechter opgetild. 'Presentatieceremonie'. Fragment of an opened enveloppe; tablet verloren. Inscriptie in kader, drie regels, sporen van een zittend figuur. Een individu met dezelfde naam, geattesteerd op een zegel met presentatiescène uit de heerschappij van Šulgi, is mogelijk dezelfde, zie http://cdli.ucla.edu/P115644. lugal-gú-gal dub.˹sar˺ dumu lú-dba-b[a6?] “Lugal-gugal, schrijver, zoon van Lu-Baba (?)”.

↑ , Funderingsstift:

Funderingsstift :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.00690
objectName :
objectTitle : Funderingsstift
objectCulture : Mesopotamië
geography :
dating : 1934 BC - 1924 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 11 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De regering van Lipit-Eshtar is weinig bekend. Deze funderingstift vermeldt de bouw van een paar vaassokkels voor de ingang van het paleis van Isin, ter ere van de goden Enlil en Ninlil. Van deze spijker bestaan weliswaar veel Sumerische duplicaten, maar het is de enige inscriptie van Lipit-Eshtar in het Akkadisch. Zijn titels worden exhaustief opgesomd en beklemtonen het belang van de stad Nippur voor de aanduiding van de koningen. Het epitheton “nederige herder van Nippur” leidt de titels “koning van Isin, koning van de landen Sumer en Akkad” in. Mogelijk stootte de archeologische missie van de universiteit van München op de resten van het paleis waarvan sprake is in de tekst. Andere spijkerstiften maken gewag van een “Huis van rechtspraak” wat mogelijk verwijst naar de wetteksten die Lipit-Eshtar twee eeuwen voor de beroemde codex van Hammurabi opstelde. C.J.

↑ , Miniatuurreliëf:

Miniatuurreliëf :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.00711
objectName :
objectTitle : Miniatuurreliëf
objectCulture : Mesopotamië
geography :
dating : ca. 3100 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 6,5 cm, Breedte: 5,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Afdrukken van verscheidene rolzegels en de resten van “Tempel D” die werden opgegraven in de ceremoniële Eanna-wijk van de stad Uruk, sluiten thematisch aan bij het motief van dit voorwerp. Dergelijke vroege votiefplaatjes zijn echter uiterst zeldzaam en de interpretatie van hun iconografie blijft vooralsnog betwistbaar. Mogelijk wijdt de vorst van de stadstaat Kish hier een heiligdom in door een libatie te plengen op het hoofd van de opperpriesteres. De ingang van de Sumerische tempel illustreert de typische nissenarchitectuur die bekend is van opgravingen op verschillende locaties. E.G.

↑ , Lihyanitische inscriptie:

Lihyanitische inscriptie :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.00715
objectName :
objectTitle : Lihyanitische inscriptie
objectCulture : Zuid-Arabië
geography :
dating : 500 BC - 301 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 35 cm, Breedte: 17 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Lihyanietische inscriptie over vier lijnen: “Grafsteen van ‘Abdsamin, zoon / van Zaydharag opgetrokken / door Salmah, dochter van / Arshan”. Medaïn Saleh (al Hijr) in Noordwest Arabië was eens de zuidelijke hoofdstad van het Nabatese rijk, tegenpool van de noordelijke hoofdstad Petra. Het Lihyanietisch schrift, een evolutie van het Dedanietisch (genaamd naar een karavaanstad in de Hijiàz), werd gebruikt tussen de 6de en 4de eeuw door stammen die zich verrijkten met de handel in wierook en specerijen. De naam van de grafeigenaar, ‘Abdsamin ofwel “Dienaar van Samin”, verwijst mogelijk naar de West-Semietische Baal van het hemelgespaande (Baal Shamim). F.B. - E.G.

↑ , Oorlogsgod:

Oorlogsgod :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.00783
objectName :
objectTitle : Oorlogsgod
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 1700 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 15,8 cm, Breedte: 3,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De insectenkundige Jousseet de Bellesme viste deze twee figurines op uit het Meer van Homs in mei 1893. Het ene stelt een god met een massieve zilveren halsband voor, het andere een gebaarde god. Beide figuren dragen een waaiervormige (veren?) kroon met een uitsteeksel vooraan, die doet denken aan het hoofddeksel van krijgers op Cappadische rolzegels. Ze dragen ook een kort schortje met een riem. De figuur cat.434 (inv.O.00783) draagt wellicht een zwaard. Het verspreidingspatroon van de dergelijke votiefbeeldjes van oorlogsgoden of vergoddelijkte krijgers houdt mogelijk verband met de expansie van het rijk van Qadesh, een stad die de karavaanroutes van Anatolië naar Palestina controleerde. E.G.

↑ , Krijger of krijgsgod:

Krijger of krijgsgod :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.00784
objectName :
objectTitle : Krijger of krijgsgod
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 1700 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 8 cm, Breedte: 1,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De insectenkundige Jousseet de Bellesme viste deze twee figurines op uit het Meer van Homs in mei 1893. Het ene stelt een god met een massieve zilveren halsband voor, het andere een gebaarde god. Beide figuren dragen een waaiervormige (veren?) kroon met een uitsteeksel vooraan, die doet denken aan het hoofddeksel van krijgers op Cappadische rolzegels. Ze dragen ook een kort schortje met een riem. De figuur cat.434 (inv.O.00783) draagt wellicht een zwaard. Het verspreidingspatroon van de dergelijke votiefbeeldjes van oorlogsgoden of vergoddelijkte krijgers houdt mogelijk verband met de expansie van het rijk van Qadesh, een stad die de karavaanroutes van Anatolië naar Palestina controleerde. E.G.

↑ , Rituele vaas:

Rituele vaas :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.01324
objectName :
objectTitle : Rituele vaas
objectCulture : Mesopotamië
geography :
dating : 2550 BC - 2400 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 20 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dubbelconische vaas in blauwgroene chloriet. Het lichaam werd versierd met een schaliënmotief dat in de kunst van het oude Nabije Oosten traditioneel het gebergte uitbeeldt, net zoals de Olympos in het oude Griekenland de woonplaats bij uitstek van de goden. Dit soort vaatwerk werd vanuit Zuid-Iran (Tepe Yahya, Jeroft) via de Perzische Golf naar het Tweestromenland uitgevoerd. Mogelijk was deze vaas gewijd aan een berggodin. De spijkerschrifttekens die op de binnenboord van de vaas werden gegraveerd, zijn fragmentarisch en laten niet toe de betekenis van de inscriptie te begrijpen. E.G. – N.V.

↑ , Zilveren oorringen:

Zilveren oorringen :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.01326
objectName :
objectTitle : Zilveren oorringen
objectCulture : Mesopotamië
geography :
dating : 2550 BC - 2400 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 3,3 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De ontdekking van de “koningsgraven van Ur” door C.L. Woolley vormde een mijlpaal in de geschiedenis van de archeologie van het Tweestromenland en zorgde voor heel wat sensatie in pers door de rijke grafgiften en de macabere vorm waarin ze bijgezet werden. In een ruim voorvertrek van het graf van Pu-abi, tweede vrouw van koning Meskalamdug, werden de lijken aangetroffen van verscheidene mannelijke en vrouwelijke dienaars die hun meesteres in de dood gevolgd waren. Ze waren gewurgd of hadden met gif zelfmoord gepleegd. De geraamtes van tien hofdames met rijkelijk opgesmukte kapsels lagen in twee rijen van vijf onder rieten matten, naast onder meer een harp en een lier. Waren deze hofdames misschien muzikanten? Verschillende stroken goud, thans gebroken, werden kruiselings over elkaar op en naast de schedels teruggevonden en dienden om de kapsels op hun plaats te houden. Twee zilveren ringetjes maakten mogelijk deel uit van een haarketting, zoals het gouden exemplaar op de schedel van de koningin zelf.

↑ , Zilveren oorringen:

Zilveren oorringen :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.01327
objectName :
objectTitle : Zilveren oorringen
objectCulture : Mesopotamië
geography :
dating : 2550 BC - 2400 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 2,6 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De ontdekking van de “koningsgraven van Ur” door C.L. Woolley vormde een mijlpaal in de geschiedenis van de archeologie van het Tweestromenland en zorgde voor heel wat sensatie in pers door de rijke grafgiften en de macabere vorm waarin ze bijgezet werden. In een ruim voorvertrek van het graf van Pu-abi, tweede vrouw van koning Meskalamdug, werden de lijken aangetroffen van verscheidene mannelijke en vrouwelijke dienaars die hun meesteres in de dood gevolgd waren. Ze waren gewurgd of hadden met gif zelfmoord gepleegd. De geraamtes van tien hofdames met rijkelijk opgesmukte kapsels lagen in twee rijen van vijf onder rieten matten, naast onder meer een harp en een lier. Waren deze hofdames misschien muzikanten? Verschillende stroken goud, thans gebroken, werden kruiselings over elkaar op en naast de schedels teruggevonden en dienden om de kapsels op hun plaats te houden. Twee zilveren ringetjes maakten mogelijk deel uit van een haarketting, zoals het gouden exemplaar op de schedel van de koningin zelf.

↑ , Gouden oorringen:

Gouden oorringen :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.01328
objectName :
objectTitle : Gouden oorringen
objectCulture : Mesopotamië
geography :
dating : 2550 BC - 2400 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 7 cm, Breedte: 6 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De ontdekking van de “koningsgraven van Ur” door C.L. Woolley vormde een mijlpaal in de geschiedenis van de archeologie van het Tweestromenland en zorgde voor heel wat sensatie in pers door de rijke grafgiften en de macabere vorm waarin ze bijgezet werden. In een ruim voorvertrek van het graf van Pu-abi, tweede vrouw van koning Meskalamdug, werden de lijken aangetroffen van verscheidene mannelijke en vrouwelijke dienaars die hun meesteres in de dood gevolgd waren. Ze waren gewurgd of hadden met gif zelfmoord gepleegd. De geraamtes van tien hofdames met rijkelijk opgesmukte kapsels lagen in twee rijen van vijf onder rieten matten, naast onder meer een harp en een lier. Waren deze hofdames misschien muzikanten? Verschillende stroken goud, thans gebroken, werden kruiselings over elkaar op en naast de schedels teruggevonden en dienden om de kapsels op hun plaats te houden. Twee zilveren ringetjes maakten mogelijk deel uit van een haarketting, zoals het gouden exemplaar op de schedel van de koningin zelf. Het gewicht van het paar oorringen met aan elkaar gehamerde sikkelvormige elementen werd wellicht door een haarlok achter het oor opgevangen. Oorspronkelijk waren ze immers gevuld met bitumen, wat ze te zwaar maakte voor een doorboord oorlelletje.

↑ , Rolzegel met viervoeters en een tempel:

Rolzegel met viervoeters en een tempel :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.01404
objectName :
objectTitle : Rolzegel met viervoeters en een tempel
objectCulture : Mesopotamië
geography :
dating : 3100 BC - 2900 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 4,7 cm, Breedte: 4,1 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het motief van viervoeters voor een monumentale poort waarop een boom aansluit, was tegen het einde van het 4de millennium erg populair. Hoewel het op het eerste zicht om een realistisch thema gaat, heeft het ook een religieuze betekenis. Zo duidt de vaas voor plengoffers erop dat de poort de toegang tot een heiligdom is. De viervoeters en de boom verwijzen dus misschien wel naar de fauna en flora van een domein dat werd beheerd door de tempeloversten en dat zichzelf moest bedruipen. De sterren duiden er mogelijk op dat de hertachtigen een sterrenbeeld voorstellen. De boom kan eventueel worden geïnterpreteerd als de Heilige Boom, een krachtig symbool van de kosmologische stabiliteit en het wereldse gezag.

↑ , Rolzegel met viervoeter, poort en boom:

Rolzegel met viervoeter, poort en boom :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.01416
objectName :
objectTitle : Rolzegel met viervoeter, poort en boom
objectCulture : Mesopotamië
geography :
dating : 3100 BC - 2900 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 3,6 cm, Breedte: 3,1 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Een viervoeter staat voor een monumentale poort, die geflankeerd wordt door een boom. Sterren op de achtergrond. Het motief van viervoeters voor een monumentale poort waarop een boom aansluit, was tegen het einde van het 4de millennium erg populair. Hoewel het op het eerste zicht om een realistisch thema gaat, heeft het ook een religieuze betekenis. Zo duidt de vaas voor plengoffers erop dat de poort de toegang tot een heiligdom is. De viervoeters en de boom verwijzen dus misschien wel naar de fauna en flora van een domein dat werd beheerd door de tempeloversten en dat zichzelf moest bedruipen. De sterren duiden er mogelijk op dat de hertachtigen een sterrenbeeld voorstellen. De boom kan eventueel worden geïnterpreteerd als de Heilige Boom, een krachtig symbool van de kosmologische stabiliteit en het wereldse gezag.

↑ , Paneel uit de rug van een troon:

Paneel uit de rug van een troon :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.02650
objectName :
objectTitle : Paneel uit de rug van een troon
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 850 BC - 751 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 28,5 cm, Breedte: 8,5 cm, Diepte: 0,8 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit ivoren paneel sierde de rug van een statietroon, samen met drie andere panelen die thans worden bewaard in het British Museum en de British School of Archaeology in Iraq in Londen, en in het Royal Ontario Museum in Toronto. Twee paar gebaarde geniën onder een gevleugelde zonneschijf – een verwijzing naar de godin Shapash? – rusten met de voeten op de gestileerde weergave van een berglandschap en beroeren de stam en de bloesem van een heilige (tulpen)boom. Het eerste en het derde paneel en het tweede en het vierde paneel werden door verschillende kunstenaars vervaardigd, wat mogelijk wijst op een latere herstelling van de troon. Algemeen wordt aangenomen dat het om panelen uit de vroegste productiefase van het koninkrijk Sam’al gaat. De (tweedehands)troon vormde mogelijk een onderdeel van de geschenken van de plaatselijke koning Panamu (of Bar Rakub) aan de Assyrische koning Shalmanasar v, ter gelegenheid van diens troonsbestijging in 726. E.G.

↑ , Lapis lazuli:

Lapis lazuli :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.02662
objectName :
objectTitle : Lapis lazuli
objectCulture : Egyptisch
geography :
dating : ca. 2040 BC - 1650 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : 1) Dit lapis lazuli behoort tot een schat die verborgen was onder de vloer vzan de temple van Tod. Mogelijk was schat een offer aan de godheid of moest het materiaal dienen als grondstof voor de produktie van cultusvoorwerpen.

↑ , Oogidool:

Oogidool :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.02670
objectName :
objectTitle : Oogidool
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 3900 BC - 2950 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 5,7 cm, Breedte: 4 cm, Diepte: 0,7 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Bij de opgraving van het terras van de Ogentempel in Tell Brak - en inmiddels ook in andere archeologische sites van de regio - werden meer dan 300 idolen of votiefamuletten aangetroffen in de vorm van busten met uitvergrote ogen in plaats van hoofden. Ze werden in verband gebracht met de vele verwijzingen naar het “kwade oog” in de Mesopotamische literatuur, een geloof dat nog steeds voortleeft in de Arabische wereld. Of de vrome pelgrims die dit heiligdom bezochten zich met dergelijke votiefgiften wilden beschermen tegen kwaadaardige krachten, kan bij gebrek aan teksten voorlopig niet bevestigd worden. Mogelijk was het heiligdom van de stad Nagar gewijd aan een godheid die vermaard was omwille van zijn genezende kracht, in het bijzonder van de oogkwalen die de bevolking van het oude Nabije Oosten teisterde. E.G.

↑ , Oogidool:

Oogidool :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.02671
objectName :
objectTitle : Oogidool
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 3900 BC - 2950 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 3,8 cm, Breedte: 2,5 cm, Diepte: 0,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Bij de opgraving van het terras van de Ogentempel in Tell Brak - en inmiddels ook in andere archeologische sites van de regio - werden meer dan 300 idolen of votiefamuletten aangetroffen in de vorm van busten met uitvergrote ogen in plaats van hoofden. Ze werden in verband gebracht met de vele verwijzingen naar het “kwade oog” in de Mesopotamische literatuur, een geloof dat nog steeds voortleeft in de Arabische wereld. Of de vrome pelgrims die dit heiligdom bezochten zich met dergelijke votiefgiften wilden beschermen tegen kwaadaardige krachten, kan bij gebrek aan teksten voorlopig niet bevestigd worden. Mogelijk was het heiligdom van de stad Nagar gewijd aan een godheid die vermaard was omwille van zijn genezende kracht, in het bijzonder van de oogkwalen die de bevolking van het oude Nabije Oosten teisterde. E.G.

↑ , Oogidool:

Oogidool :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.03377
objectName :
objectTitle : Oogidool
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 3900 BC - 2950 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 4,2 cm, Breedte: 2,4 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Bij de opgraving van het terras van de Ogentempel in Tell Brak - en inmiddels ook in andere archeologische sites van de regio - werden meer dan 300 idolen of votiefamuletten aangetroffen in de vorm van busten met uitvergrote ogen in plaats van hoofden. Ze werden in verband gebracht met de vele verwijzingen naar het “kwade oog” in de Mesopotamische literatuur, een geloof dat nog steeds voortleeft in de Arabische wereld. Of de vrome pelgrims die dit heiligdom bezochten zich met dergelijke votiefgiften wilden beschermen tegen kwaadaardige krachten, kan bij gebrek aan teksten voorlopig niet bevestigd worden. Mogelijk was het heiligdom van de stad Nagar gewijd aan een godheid die vermaard was omwille van zijn genezende kracht, in het bijzonder van de oogkwalen die de bevolking van het oude Nabije Oosten teisterde. E.G.

↑ , Oogidool:

Oogidool :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.03378
objectName :
objectTitle : Oogidool
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 3900 BC - 2950 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 5 cm, Breedte: 4,7 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Bij de opgraving van het terras van de Ogentempel in Tell Brak - en inmiddels ook in andere archeologische sites van de regio - werden meer dan 300 idolen of votiefamuletten aangetroffen in de vorm van busten met uitvergrote ogen in plaats van hoofden. Ze werden in verband gebracht met de vele verwijzingen naar het “kwade oog” in de Mesopotamische literatuur, een geloof dat nog steeds voortleeft in de Arabische wereld. Of de vrome pelgrims die dit heiligdom bezochten zich met dergelijke votiefgiften wilden beschermen tegen kwaadaardige krachten, kan bij gebrek aan teksten voorlopig niet bevestigd worden. Mogelijk was het heiligdom van de stad Nagar gewijd aan een godheid die vermaard was omwille van zijn genezende kracht, in het bijzonder van de oogkwalen die de bevolking van het oude Nabije Oosten teisterde. E.G.

↑ , Oogidool:

Oogidool :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.03379
objectName :
objectTitle : Oogidool
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 3900 BC - 2950 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 4,2 cm, Breedte: 2,7 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Bij de opgraving van het terras van de Ogentempel in Tell Brak - en inmiddels ook in andere archeologische sites van de regio - werden meer dan 300 idolen of votiefamuletten aangetroffen in de vorm van busten met uitvergrote ogen in plaats van hoofden. Ze werden in verband gebracht met de vele verwijzingen naar het “kwade oog” in de Mesopotamische literatuur, een geloof dat nog steeds voortleeft in de Arabische wereld. Of de vrome pelgrims die dit heiligdom bezochten zich met dergelijke votiefgiften wilden beschermen tegen kwaadaardige krachten, kan bij gebrek aan teksten voorlopig niet bevestigd worden. Mogelijk was het heiligdom van de stad Nagar gewijd aan een godheid die vermaard was omwille van zijn genezende kracht, in het bijzonder van de oogkwalen die de bevolking van het oude Nabije Oosten teisterde. E.G.

↑ , Oogidool:

Oogidool :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.03380
objectName :
objectTitle : Oogidool
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 3900 BC - 2950 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 4,3 cm, Breedte: 2,6 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Bij de opgraving van het terras van de Ogentempel in Tell Brak - en inmiddels ook in andere archeologische sites van de regio - werden meer dan 300 idolen of votiefamuletten aangetroffen in de vorm van busten met uitvergrote ogen in plaats van hoofden. Ze werden in verband gebracht met de vele verwijzingen naar het “kwade oog” in de Mesopotamische literatuur, een geloof dat nog steeds voortleeft in de Arabische wereld. Of de vrome pelgrims die dit heiligdom bezochten zich met dergelijke votiefgiften wilden beschermen tegen kwaadaardige krachten, kan bij gebrek aan teksten voorlopig niet bevestigd worden. Mogelijk was het heiligdom van de stad Nagar gewijd aan een godheid die vermaard was omwille van zijn genezende kracht, in het bijzonder van de oogkwalen die de bevolking van het oude Nabije Oosten teisterde. E.G.

↑ , :

:

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.03574
objectName :
objectTitle :
objectCulture : Voor-Azië
geography :
dating : 1600 BC - 1300 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 10,3 cm, Breedte: 11 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Tweewielig wagentje voortgetrokken door een vogel. Jammer genoeg ontbreekt het personage in de wagen, maar vergelijkbare composities laten er weinig twijfel over dat het om een Eros gaat. Mogelijk illustreert dit figuurtje dus een Nachleben van de Anatolische traditie uit de Hittietische periode. Denken we bijvoorbeeld aan het stempelzegel van koning Mursili III (Urhi-Teshub) waar de stormgod in oorlogsgewaad zich op een wagen van hetzelfde type bevindt. R.L.

↑ , :

:

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.03636
objectName :
objectTitle :
objectCulture : Zuidelijke Levant
geography :
dating : 1450 BC - 1100 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 38 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : In de tweede helft van het 2e millennium werden in de hele oostelijke mediterrane wereld amforen gebruikt als containers voor het transporteren van olijfolie en wijn. Karakteristiek voor deze voorraadkruiken, (Eng. “stirrup jars”), zijn de rechtopstaande filtertuit en de handvatten op de schouder met in het midden een valse hals, mogelijk ter bescherming van de tuit. Dit amforatype werd vanuit Mykene verspreid over de rest van het mediterrane gebied, maar kende ook heel wat imitaties. Het hier getoonde voorbeeld heeft uitzonderlijk drie in de plaats van twee handvatten en behoort daardoor tot de vroegste exemplaren. Het derde handvat werd tegenover de filtertuit geplaatst aan de andere zijde van de hals. Meestal zijn dergelijke amforen vervaardigd uit meer verfijnd aardewerk en nadien beschilderd met lineaire of gestileerde motieven. De allerkleinste vormen echter zouden gediend hebben als siroopkruikjes. I.M.S.

↑ , Spijkerschrifttablet:

Spijkerschrifttablet :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.03674
objectName :
objectTitle : Spijkerschrifttablet
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : ca. 1250 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 12 cm, Breedte: 8,1 cm, Diepte: 3,8 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : De tekst is een juridische akte opgesteld "in aanwezigheid" van Ini-Teshub, koning van Karkemish, wiens persoonlijk rolzegel met de afbeelding van de god Sharruma inderdaad in de vorm van een afrolling op de achterkant van het tablet prijkt. Tabletten met afrollingen van hetzelfde zegel werden te Ugarit (Ras Shamra) en Emar (Tell Meskene) ontdekt. Te oordelen naar de naam Itur-Dagan stamt het mogelijk uit de laatste site, waar pas jaren na de aankoop van dit tablet opgravingen van start gingen. De akte bekrachtigt de schenking van een onroerend goed in het voordeel van een zekere Akitenu en preciseert dat ingeval van betwisting dit tablet als enig bewijsstuk gold. Het tablet is deel van een archief (zoals O.4974) betreffende de scheiding van Ammistamru, koning van Ugarit. O.3674 heeft een afdruk van één van de officiële zegels van Ini-Tešub, onderkoning van Karkemiš, geschreven in Akkadisch spijkerschrift (niet in Hittitische hiërogliefen). De laatste regel staat onder de rechterarm van de god. Kubaba is de patroongod van Karkemiš maar de god die hier is afgebeeld kan geïdentificeerd worden als Šarruma (cf. Laroche 1963). NA4KIŠIB Ii-ni-dU LUGAL KURkar-ga-miš ARAD dku-ba-ba DUMU Iša-ḫu-ru-nu-wa DUMU.DUMU-šu ša ILUGAL-d30 DUMU.DUMU.DUMU-šu ša ˹Išu˺-up-pí-lu-li-u-ma [LUG]AL.GAL LUGAL KURḫat-ti UR-SAG dLUGAL-ma “Zegel van Ini-Tešub, koning van het land van Karkemiš, slaaf van Kubaba, zoon van Šaḫurunuwa, kleinzoon van Šarri-Kušuḫ, achterkleinzoon van Šuppiluliuma, de grote koning, koning van Ḫatti, de held”. “(God) Šarruma”.

↑ , Spilvormige kruik met tuit:

Spilvormige kruik met tuit :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04164
objectName :
objectTitle : Spilvormige kruik met tuit
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 3900 BC - 2950 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 40 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Kruiken met kromme tuit, karakteristiek voor de Uruk periode, maken deel uit van het aardewerk voor dagelijks gebruik. Vaak hebben ze standaard afmetingen wisselend van 55 tot 60 cm, maar er bestaan ook veel grotere en merkelijk kleinere exemplaren. Vermits de grotere kruiken slechts een kleine bodem hadden, werden ze vermoedelijk tegen de muren van de vertrekken geplaatst om ze in evenwicht te houden. Deze kruiken werden speciaal ontworpen voor het bewaren van vloeistoffen, mogelijk van drinkbaar water. Hun spilvormig model en hun gekromde tuit, zorgen voor een gemakkelijke hanteerbaarheid, terwijl de poreusheid van de wand de inhoud koel hield door verdamping. Een dergelijke methode nog steeds toegepast door volkeren die geen andere manier van koelen ter beschikking hebben. V.V.

↑ , Maskertje van een bebaarde god:

Maskertje van een bebaarde god :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04570
objectName :
objectTitle : Maskertje van een bebaarde god
objectCulture : Fenicisch
geography :
dating : 450 BC - 400 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 10,1 cm, Breedte: 7 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Dit maskertje met doorboorde ogen stelt het hoofd voor van een gebaarde god met neerhangende snor, twee rijen krullen en een wingerdtak in het haar. Al deze elementen herinneren sterk aan de fysionomie van de levenslustige Griekse god Dionysos die met wijn en braspartijen wordt geassocieerd. Nog voor de Hellenistische periode worden Dionysos en de saters uit zijn gevolg afgebeeld in de Fenicische zegelkunst, al dan niet met drinkschalen in de hand. Ba’al Markod, god van de dans, was mogelijk zijn evenknie op de Fenicische kust, waar dergelijke maskertjes in de heiligdommen van Amrit en Bostan ech-Sheikh bij Sidon werden gevonden. Een doorboring in de kleimassa bovenaan op de achterzijde, duidt er op dat ze (tijdens bepaalde rituelen) de muren van tempels sierden of aan de stam van bomen opgehangen werden tijdens cultuspraktijken in openlucht. E.G.

↑ , Fenicische en Punische amuletten:

Fenicische en Punische amuletten :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04574
objectName :
objectTitle : Fenicische en Punische amuletten
objectCulture : Fenicisch
geography :
dating : 650 BC - 301 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 2,2 cm, Breedte: 1 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze drie halssnoeren zijn een recente samenstelling van Fenicische en Punische amuletten afwisselend met Egyptische kraaltjes. Fenico- Punische amuletten laten zich onderverdelen in een aantal types waarvan slechts een minderheid wordt gevormd door amuletten met Fenicische en Punische motieven (maskers, het Tanit-teken, ...). De voorkeur voor Egyptische onderwerpen, waarvan de Fenicische kunst getuigt, is immers ook terug te vinden in de amuletten: het overgrote deel grijpt terug naar Egyptische prototypes zodat het moeilijk wordt een lokale productie te onderscheiden van Egyptisch importmateriaal. In de selectie Fenicische amuletten (cat. 514-5) domineren vruchtbaarheidssymbolen (druiventrossen, fallische amuletten, de papyrusstengel), afgewisseld met enkele goddelijke dieren en twee kaurischelpjes versierd met hiërogliefen. Het egyptiserende aspect in de kunst wordt vanuit het moederland samen met de Fenicische expansie verspreid over het hele Middellandse Zeegebied. Zo getuigt de reeks Punische amuletten (cat. 516) van dezelfde voorkeur voor krachtige, beschermende motieven of vruchtbaarheidssymboliek, zoals goden (Ptah, Toeëris, Isis met Horuskind), bepaalde hiërogliefen (het wdjat –oog, de papyrusstengel) of heilige dieren (de scarabee, de krokodil, de kat, de leeuw, de koninklijke cobra). Het gebrek aan vergelijkingsmateriaal afkomstig van sites in het westelijk Middellandse zeegebied kan voor bepaalde exemplaren duiden op een niet–Punische, Egyptische oorsprong (bijvoorbeeld het scarabee–amulet), terwijl andere amuletten mogelijk producten van lokale of eventueel Fenicische import zijn. V.B.

↑ , Aanbiddersbeeldje:

Aanbiddersbeeldje :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04653
objectName :
objectTitle : Aanbiddersbeeldje
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 2003 BC - 2000 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 15 cm, Breedte: 6 cm, Diepte: 3,8 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze figurines zijn plank- en zuilvormige terracottafigurines met vogelbekachtige hoofden, zware kapsels of kronen en halssieraden. Aangezien ze vaker in huizen dan in graven werden teruggevonden, gaat het mogelijk votiefbeeldjes die opgesteld werden in huiskapellen. Het valt echter te betwijfelen of het om gewone stervelingen gaat. Sommige beeldjes hebben immers twee of drie hoofden. Ook het type van de “madonna met kind” stelt wellicht geen huismoeder, maar eerder een vruchtbaarheidsgodin voor. De productie van deze voorwerpen was blijkbaar geconcentreerd nabij Tell Selenkahiye, in de regio van de bocht van de Eufraat, maar de beeldjes waren ook populair op de oevers van de Balikh en de Khaboer. E.G.

↑ , Aanbiddersbeeldje:

Aanbiddersbeeldje :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04654
objectName :
objectTitle : Aanbiddersbeeldje
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 2300 BC - 2000 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 17 cm, Breedte: 7,2 cm, Diepte: 3,7 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze figurines zijn plank- en zuilvormige terracottafigurines met vogelbekachtige hoofden, zware kapsels of kronen en halssieraden. Aangezien ze vaker in huizen dan in graven werden teruggevonden, gaat het mogelijk votiefbeeldjes die opgesteld werden in huiskapellen. Het valt echter te betwijfelen of het om gewone stervelingen gaat. Sommige beeldjes hebben immers twee of drie hoofden. Ook het type van de “madonna met kind” stelt wellicht geen huismoeder, maar eerder een vruchtbaarheidsgodin voor. De productie van deze voorwerpen was blijkbaar geconcentreerd nabij Tell Selenkahiye, in de regio van de bocht van de Eufraat, maar de beeldjes waren ook populair op de oevers van de Balikh en de Khaboer. E.G.

↑ , Aanbiddersbeeldje:

Aanbiddersbeeldje :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04657
objectName :
objectTitle : Aanbiddersbeeldje
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 2300 BC - 2000 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 12 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze figurines zijn plank- en zuilvormige terracottafigurines met vogelbekachtige hoofden, zware kapsels of kronen en halssieraden. Aangezien ze vaker in huizen dan in graven werden teruggevonden, gaat het mogelijk votiefbeeldjes die opgesteld werden in huiskapellen. Het valt echter te betwijfelen of het om gewone stervelingen gaat. Sommige beeldjes hebben immers twee of drie hoofden. Ook het type van de “madonna met kind” stelt wellicht geen huismoeder, maar eerder een vruchtbaarheidsgodin voor. De productie van deze voorwerpen was blijkbaar geconcentreerd nabij Tell Selenkahiye, in de regio van de bocht van de Eufraat, maar de beeldjes waren ook populair op de oevers van de Balikh en de Khaboer. E.G.

↑ , Aanbiddersbeeldje:

Aanbiddersbeeldje :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04658
objectName :
objectTitle : Aanbiddersbeeldje
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 2003 BC - 2000 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze figurines zijn plank- en zuilvormige terracottafigurines met vogelbekachtige hoofden, zware kapsels of kronen en halssieraden. Aangezien ze vaker in huizen dan in graven werden teruggevonden, gaat het mogelijk votiefbeeldjes die opgesteld werden in huiskapellen. Het valt echter te betwijfelen of het om gewone stervelingen gaat. Sommige beeldjes hebben immers twee of drie hoofden. Ook het type van de “madonna met kind” stelt wellicht geen huismoeder, maar eerder een vruchtbaarheidsgodin voor. De productie van deze voorwerpen was blijkbaar geconcentreerd nabij Tell Selenkahiye, in de regio van de bocht van de Eufraat, maar de beeldjes waren ook populair op de oevers van de Balikh en de Khaboer. E.G.

↑ , Aanbiddersbeeldje:

Aanbiddersbeeldje :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04661
objectName :
objectTitle : Aanbiddersbeeldje
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 2003 BC - 2000 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze figurines zijn plank- en zuilvormige terracottafigurines met vogelbekachtige hoofden, zware kapsels of kronen en halssieraden. Aangezien ze vaker in huizen dan in graven werden teruggevonden, gaat het mogelijk votiefbeeldjes die opgesteld werden in huiskapellen. Het valt echter te betwijfelen of het om gewone stervelingen gaat. Sommige beeldjes hebben immers twee of drie hoofden. Ook het type van de “madonna met kind” stelt wellicht geen huismoeder, maar eerder een vruchtbaarheidsgodin voor. De productie van deze voorwerpen was blijkbaar geconcentreerd nabij Tell Selenkahiye, in de regio van de bocht van de Eufraat, maar de beeldjes waren ook populair op de oevers van de Balikh en de Khaboer. E.G.

↑ , Aanbiddersbeeldje:

Aanbiddersbeeldje :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04662
objectName :
objectTitle : Aanbiddersbeeldje
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 2003 BC - 2000 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 11 cm, Breedte: 3 cm, Diepte: 3 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze figurines zijn plank- en zuilvormige terracottafigurines met vogelbekachtige hoofden, zware kapsels of kronen en halssieraden. Aangezien ze vaker in huizen dan in graven werden teruggevonden, gaat het mogelijk votiefbeeldjes die opgesteld werden in huiskapellen. Het valt echter te betwijfelen of het om gewone stervelingen gaat. Sommige beeldjes hebben immers twee of drie hoofden. Ook het type van de “madonna met kind” stelt wellicht geen huismoeder, maar eerder een vruchtbaarheidsgodin voor. De productie van deze voorwerpen was blijkbaar geconcentreerd nabij Tell Selenkahiye, in de regio van de bocht van de Eufraat, maar de beeldjes waren ook populair op de oevers van de Balikh en de Khaboer. E.G.

↑ , Aanbiddersbeeldje:

Aanbiddersbeeldje :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04663
objectName :
objectTitle : Aanbiddersbeeldje
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 2300 BC - 2000 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 11,7 cm, Breedte: 4 cm, Diepte: 2,7 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze figurines zijn plank- en zuilvormige terracottafigurines met vogelbekachtige hoofden, zware kapsels of kronen en halssieraden. Aangezien ze vaker in huizen dan in graven werden teruggevonden, gaat het mogelijk votiefbeeldjes die opgesteld werden in huiskapellen. Het valt echter te betwijfelen of het om gewone stervelingen gaat. Sommige beeldjes hebben immers twee of drie hoofden. Ook het type van de “madonna met kind” stelt wellicht geen huismoeder, maar eerder een vruchtbaarheidsgodin voor. De productie van deze voorwerpen was blijkbaar geconcentreerd nabij Tell Selenkahiye, in de regio van de bocht van de Eufraat, maar de beeldjes waren ook populair op de oevers van de Balikh en de Khaboer. E.G.

↑ , Aanbiddersbeeldje:

Aanbiddersbeeldje :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04664
objectName :
objectTitle : Aanbiddersbeeldje
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 2300 BC - 2000 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze figurines zijn plank- en zuilvormige terracottafigurines met vogelbekachtige hoofden, zware kapsels of kronen en halssieraden. Aangezien ze vaker in huizen dan in graven werden teruggevonden, gaat het mogelijk votiefbeeldjes die opgesteld werden in huiskapellen. Het valt echter te betwijfelen of het om gewone stervelingen gaat. Sommige beeldjes hebben immers twee of drie hoofden. Ook het type van de “madonna met kind” stelt wellicht geen huismoeder, maar eerder een vruchtbaarheidsgodin voor. De productie van deze voorwerpen was blijkbaar geconcentreerd nabij Tell Selenkahiye, in de regio van de bocht van de Eufraat, maar de beeldjes waren ook populair op de oevers van de Balikh en de Khaboer. E.G.

↑ , Aanbiddersbeeldje:

Aanbiddersbeeldje :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04665
objectName :
objectTitle : Aanbiddersbeeldje
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 2300 BC - 2000 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 21,8 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze figurines zijn plank- en zuilvormige terracottafigurines met vogelbekachtige hoofden, zware kapsels of kronen en halssieraden. Aangezien ze vaker in huizen dan in graven werden teruggevonden, gaat het mogelijk votiefbeeldjes die opgesteld werden in huiskapellen. Het valt echter te betwijfelen of het om gewone stervelingen gaat. Sommige beeldjes hebben immers twee of drie hoofden. Ook het type van de “madonna met kind” stelt wellicht geen huismoeder, maar eerder een vruchtbaarheidsgodin voor. De productie van deze voorwerpen was blijkbaar geconcentreerd nabij Tell Selenkahiye, in de regio van de bocht van de Eufraat, maar de beeldjes waren ook populair op de oevers van de Balikh en de Khaboer. E.G.

↑ , Model van een meubel:

Model van een meubel :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04675
objectName :
objectTitle : Model van een meubel
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 1850 BC - 1800 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 5,5 cm, Breedte: 6,3 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Modellen van meubels waren biezonder geliefd tijdens de latere Midden Bronstijd op het grondgebied van de koninkrijken Aleppo, Ebla en Qatna. Op het blad van een tafeltje op drie poten, een verre voorloper van een Fenicisch model, liggen platte offerbroodjes gebakken op de wand van klei-ovens. Twee modellen van offertafels eveneens op drie poten stellen mogelijk priesters voor op het rugeinde, terwijl een laatste model een bed uitbleedt. E.G.

↑ , Model van een meubel:

Model van een meubel :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04676
objectName :
objectTitle : Model van een meubel
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 1850 BC - 1800 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 8,1 cm, Breedte: 7,6 cm, Diepte: 5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Modellen van meubels waren biezonder geliefd tijdens de latere Midden Bronstijd op het grondgebied van de koninkrijken Aleppo, Ebla en Qatna. Op het blad van een tafeltje op drie poten, een verre voorloper van een Fenicisch model, liggen platte offerbroodjes gebakken op de wand van klei-ovens. Twee modellen van offertafels eveneens op drie poten stellen mogelijk priesters voor op het rugeinde, terwijl een laatste model een bed uitbleedt. E.G.

↑ , Model van een meubel:

Model van een meubel :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04677
objectName :
objectTitle : Model van een meubel
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 1850 BC - 1800 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Modellen van meubels waren biezonder geliefd tijdens de latere Midden Bronstijd op het grondgebied van de koninkrijken Aleppo, Ebla en Qatna. Op het blad van een tafeltje op drie poten, een verre voorloper van een Fenicisch model, liggen platte offerbroodjes gebakken op de wand van klei-ovens. Twee modellen van offertafels eveneens op drie poten stellen mogelijk priesters voor op het rugeinde, terwijl een laatste model een bed uitbleedt. E.G.

↑ , Model van een meubel:

Model van een meubel :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04678
objectName :
objectTitle : Model van een meubel
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 1850 BC - 1800 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Modellen van meubels waren biezonder geliefd tijdens de latere Midden Bronstijd op het grondgebied van de koninkrijken Aleppo, Ebla en Qatna. Op het blad van een tafeltje op drie poten, een verre voorloper van een Fenicisch model, liggen platte offerbroodjes gebakken op de wand van klei-ovens. Twee modellen van offertafels eveneens op drie poten stellen mogelijk priesters voor op het rugeinde, terwijl een laatste model een bed uitbleedt. E.G.

↑ , Aanbiddersbeeldje:

Aanbiddersbeeldje :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04680
objectName :
objectTitle : Aanbiddersbeeldje
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 2300 BC - 2000 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 16 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze figurines zijn plank- en zuilvormige terracottafigurines met vogelbekachtige hoofden, zware kapsels of kronen en halssieraden. Aangezien ze vaker in huizen dan in graven werden teruggevonden, gaat het mogelijk votiefbeeldjes die opgesteld werden in huiskapellen. Het valt echter te betwijfelen of het om gewone stervelingen gaat. Sommige beeldjes hebben immers twee of drie hoofden. Ook het type van de “madonna met kind” stelt wellicht geen huismoeder, maar eerder een vruchtbaarheidsgodin voor. De productie van deze voorwerpen was blijkbaar geconcentreerd nabij Tell Selenkahiye, in de regio van de bocht van de Eufraat, maar de beeldjes waren ook populair op de oevers van de Balikh en de Khaboer. E.G.

↑ , Aanbiddersbeeldje:

Aanbiddersbeeldje :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04684
objectName :
objectTitle : Aanbiddersbeeldje
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : onbekend
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 11,2 cm, Breedte: 6,2 cm, Diepte: 1,9 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze figurines zijn plank- en zuilvormige terracottafigurines met vogelbekachtige hoofden, zware kapsels of kronen en halssieraden. Aangezien ze vaker in huizen dan in graven werden teruggevonden, gaat het mogelijk votiefbeeldjes die opgesteld werden in huiskapellen. Het valt echter te betwijfelen of het om gewone stervelingen gaat. Sommige beeldjes hebben immers twee of drie hoofden. Ook het type van de “madonna met kind” stelt wellicht geen huismoeder, maar eerder een vruchtbaarheidsgodin voor. De productie van deze voorwerpen was blijkbaar geconcentreerd nabij Tell Selenkahiye, in de regio van de bocht van de Eufraat, maar de beeldjes waren ook populair op de oevers van de Balikh en de Khaboer. E.G.

↑ , Aanbiddersbeeldje:

Aanbiddersbeeldje :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04685
objectName :
objectTitle : Aanbiddersbeeldje
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 2300 BC - 2000 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 31,1 cm, Breedte: 5 cm, Diepte: 2,6 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Moeder en kind. Deze figurines zijn plank- en zuilvormige terracottafigurines met vogelbekachtige hoofden, zware kapsels of kronen en halssieraden. Aangezien ze vaker in huizen dan in graven werden teruggevonden, gaat het mogelijk votiefbeeldjes die opgesteld werden in huiskapellen. Het valt echter te betwijfelen of het om gewone stervelingen gaat. Sommige beeldjes hebben immers twee of drie hoofden. Ook het type van de “madonna met kind” stelt wellicht geen huismoeder, maar eerder een vruchtbaarheidsgodin voor. De productie van deze voorwerpen was blijkbaar geconcentreerd nabij Tell Selenkahiye, in de regio van de bocht van de Eufraat, maar de beeldjes waren ook populair op de oevers van de Balikh en de Khaboer. E.G.

↑ , Aanbiddersbeeldje:

Aanbiddersbeeldje :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04686
objectName :
objectTitle : Aanbiddersbeeldje
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 2300 BC - 2000 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 12,2 cm, Breedte: 5,6 cm, Diepte: 3 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze figurines zijn plank- en zuilvormige terracottafigurines met vogelbekachtige hoofden, zware kapsels of kronen en halssieraden. Aangezien ze vaker in huizen dan in graven werden teruggevonden, gaat het mogelijk votiefbeeldjes die opgesteld werden in huiskapellen. Het valt echter te betwijfelen of het om gewone stervelingen gaat. Sommige beeldjes hebben immers twee of drie hoofden. Ook het type van de “madonna met kind” stelt wellicht geen huismoeder, maar eerder een vruchtbaarheidsgodin voor. De productie van deze voorwerpen was blijkbaar geconcentreerd nabij Tell Selenkahiye, in de regio van de bocht van de Eufraat, maar de beeldjes waren ook populair op de oevers van de Balikh en de Khaboer. E.G.

↑ , Aanbiddersbeeldje:

Aanbiddersbeeldje :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04688
objectName :
objectTitle : Aanbiddersbeeldje
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 2300 BC - 2000 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 20,1 cm, Breedte: 5,8 cm, Diepte: 4,1 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze figurines zijn plank- en zuilvormige terracottafigurines met vogelbekachtige hoofden, zware kapsels of kronen en halssieraden. Aangezien ze vaker in huizen dan in graven werden teruggevonden, gaat het mogelijk votiefbeeldjes die opgesteld werden in huiskapellen. Het valt echter te betwijfelen of het om gewone stervelingen gaat. Sommige beeldjes hebben immers twee of drie hoofden. Ook het type van de “madonna met kind” stelt wellicht geen huismoeder, maar eerder een vruchtbaarheidsgodin voor. De productie van deze voorwerpen was blijkbaar geconcentreerd nabij Tell Selenkahiye, in de regio van de bocht van de Eufraat, maar de beeldjes waren ook populair op de oevers van de Balikh en de Khaboer. E.G.

↑ , Aanbiddersbeeldje:

Aanbiddersbeeldje :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04690
objectName :
objectTitle : Aanbiddersbeeldje
objectCulture : Syrisch
geography :
dating : 2300 BC - 2000 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 21,8 cm, Breedte: 7,2 cm, Diepte: 2,2 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Deze figurines zijn plank- en zuilvormige terracottafigurines met vogelbekachtige hoofden, zware kapsels of kronen en halssieraden. Aangezien ze vaker in huizen dan in graven werden teruggevonden, gaat het mogelijk votiefbeeldjes die opgesteld werden in huiskapellen. Het valt echter te betwijfelen of het om gewone stervelingen gaat. Sommige beeldjes hebben immers twee of drie hoofden. Ook het type van de “madonna met kind” stelt wellicht geen huismoeder, maar eerder een vruchtbaarheidsgodin voor. De productie van deze voorwerpen was blijkbaar geconcentreerd nabij Tell Selenkahiye, in de regio van de bocht van de Eufraat, maar de beeldjes waren ook populair op de oevers van de Balikh en de Khaboer. E.G.

↑ , Decoratief onderdeel van een vliegenmepper:

Decoratief onderdeel van een vliegenmepper :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04783
objectName :
objectTitle : Decoratief onderdeel van een vliegenmepper
objectCulture : Mesopotamië
geography :
dating : 900 BC - 701 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 8,6 cm, Breedte: 2,3 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Reliëfs uit het paleis van de Assyrische vorst Assoernasirpal II (883-859) te Nimrud, tonen vliegenklappers die onderaan de greep versierd zijn met dierenkoppen. In de 8ste eeuw werden dergelijke prestigevoorwerpen tevens gebruikt door de hofhouding van Aramese koningen in Noord-Syrië. Uit de ivoorkunst zijn een aantal zoömorfe elementen bekend die mogelijk een dergelijke functie hadden, maar voorbeelden in metaal of edelmetaal werden tot dusver niet geïdentificeerd. Het sierelement herinnert aan de gazellenkoppen van Assyrische en jongere Achemenidische armbanden, maar hier heeft het dier vervaarlijke snijtanden en rozetvormige tatoeages. E.G.

↑ , Scepterbekroning:

Scepterbekroning :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.04784
objectName :
objectTitle : Scepterbekroning
objectCulture : Mesopotamië
geography :
dating : 750 BC - 701 BC
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 8,6 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Assyrische en Noordsyrische reliëfs tonen vaak hoogwaardigheidsbekleders met staven bekroond door een element met leeuwenkoppen bovenaan, dat voor de rest qua vorm een ultieme evolutiefase van metalen knotskoppen vertegenwoordigt. Enkele exemplaren kwamen aan het licht bij opgravingen in de Levant, maar de meeste stammen uit de Assyrische paleizen van Nimrud en Khorsabad. Binnen de hiërarchie van de hofhouding golden ze duidelijk als insignia van een hoog ambt; inscripties in spijkerschrift en Aramese lettertekens op sommige exemplaren wijzen mogelijk op de status van provinciegouverneurs. De Aramese inscriptie van dit voorbeeld is helaas grotendeels uitgewist en kon nog niet ontcijferd worden. E.G.

↑ , Zegel in de vorm van een panter:

Zegel in de vorm van een panter :

collectionName : Nabije Oosten
inventoryNb : O.05127
objectName :
objectTitle : Zegel in de vorm van een panter
objectCulture : Mesopotamië
geography :
dating : onbekend
material :
technique :
dimensions : Lengte: 4,3 cm, Breedte: 2,4 cm, Hoogte: 3,6 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het zegel is mogelijk in de vorm van een panter, met vlekken in de vorm van halvemanen. In Mesopotamische kunst kwamen panters regelmatig voor en speelden een rol in culten. Een motief met bloemen op de onderzijde?

↑ , Kom op voet:

Kom op voet :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.2000.101
objectName :
objectTitle : Kom op voet
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een kom op voet van het type 7 in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak.

↑ , Kom op voet:

Kom op voet :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.2000.1109
objectName :
objectTitle : Kom op voet
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een kom op voet (afgebroken) van het type 7 in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak.

↑ , Kom op voet:

Kom op voet :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.2000.1544
objectName :
objectTitle : Kom op voet
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een kom op voet van het type 7 in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak.

↑ , Kom op voet:

Kom op voet :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.2000.1548
objectName :
objectTitle : Kom op voet
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een kom op voet van het type 7 in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak.

↑ , Voet van beker:

Voet van beker :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.2807.1192
objectName :
objectTitle : Voet van beker
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een fragment van een kom op voet van het type 7 in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak.

↑ , Voet van een vaas:

Voet van een vaas :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.2807.1218
objectName :
objectTitle : Voet van een vaas
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een voet van een kom van het type 7 in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak.

↑ , Voet van een vaas:

Voet van een vaas :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.2807.1226
objectName :
objectTitle : Voet van een vaas
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een voet van een kom van het type 7 in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak.

↑ , Voet van een vaas:

Voet van een vaas :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.2807.1231
objectName :
objectTitle : Voet van een vaas
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een voet van een kom van het type 7 in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak.

↑ , Voet van een vaas:

Voet van een vaas :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.2807.1233
objectName :
objectTitle : Voet van een vaas
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een voet van een kom van het type 7 in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak.

↑ , Voet van een vaas:

Voet van een vaas :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.2807.1235
objectName :
objectTitle : Voet van een vaas
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een voet van een kom van het type 7 in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak.

↑ , Voet van een vaas:

Voet van een vaas :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.2807.1246
objectName :
objectTitle : Voet van een vaas
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een voet van een kom van het type 7 in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak.

↑ , Kom zonder voet:

Kom zonder voet :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.2807.1445
objectName :
objectTitle : Kom zonder voet
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een kom van het type 7 in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak.

↑ , Kom op voet:

Kom op voet :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.41.1.046
objectName :
objectTitle : Kom op voet
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een kom op voet van het type 7b in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak. In dit geval is de voet afgebroken.

↑ , Kom op voet:

Kom op voet :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.41.1.047
objectName :
objectTitle : Kom op voet
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een kom op voet van het type 7b in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak. In dit geval ontbreekt de voet.

↑ , Kom op voet:

Kom op voet :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.41.1.063
objectName :
objectTitle : Kom op voet
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een kom op voet van het type 7 in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak. In dit geval werd de pot aangetroffen net buiten een steenkist.

↑ , Geknikte pot met uitstaande rand:

Geknikte pot met uitstaande rand :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.41.1.073
objectName :
objectTitle : Geknikte pot met uitstaande rand
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een biconische pot van het type 5 in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret, opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Deze met de hand gevormde, geknikte potten zijn afkomstig uit funeraire contexten waar zij regelmatig samen met bolvormige kommen van het type 3 worden aangetroffen. Dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak. In de vaas bevindt zich een losse scherf, mogelijk van vaas nr 144.

↑ , Kom op voet:

Kom op voet :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.41.1.084
objectName :
objectTitle : Kom op voet
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een kom op voet van het type 7 in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak. In dit geval bevindt de voet zich niet precies in het midden van de bodem.

↑ , Schedel met zilveren diadeem:

Schedel met zilveren diadeem :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.41.1.189
objectName :
objectTitle : Schedel met zilveren diadeem
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het betreft hier de schedel van een vrouw getooid met een zilveren diadeem, bestaande uit een dunne band. Onder de rechterslaap bevinden zich nog de resten van een zilveren en een koperen spiraalring die mogelijk onderdeel van de haartooi waren. De overledene werd aangetroffen in een pithos graf (nr 2), waarvan de bijgiften eveneens bestonden uit een zilveren armband, twee koperen armbanden, vijf zilveren ringen en een halsketting gemaakt uit kralen in zilver, koper en serpentijn. Verder werden er bij het lichaam van de vrouw een koperen mes en priem gevonden.

↑ , Kom op voet:

Kom op voet :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.41.1.223
objectName :
objectTitle : Kom op voet
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een kom op voet van het type 7b in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak. In dit geval is de voet afgebroken.

↑ , Kom op voet:

Kom op voet :

collectionName : Collectie Siret
inventoryNb : PG.41.1.250
objectName :
objectTitle : Kom op voet
objectCulture : El Argarcultuur
geography :
dating : 2300 BC - 1600 BC
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Het gaat hier om een kom op voet van het type 7 in de typologie van de El Argar cultuur van de broers Siret , opgegraven in het zuidoosten van Spanje. Dergelijke kommen zijn afkomstig uit funeraire contexten en waren mogelijk voorbehouden aan vrouwen. Het oppervlak van dit type aardewerk kenmerkt zich door een donker, gepolijst, metaalachtig oppervlak. In dit geval gaat het om een pot waarvan de afgebroken voet werd bijgevijld. Verder bevindt er zich nog een losse scherf in de kom.

↑ , Lichtstralen en schaduw:

Lichtstralen en schaduw :

collectionName : Historische foto's
inventoryNb : PH 0000006
objectName :
objectTitle : Lichtstralen en schaduw
objectCulture :
geography :
dating : AD 1895
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 26,2 cm, Breedte: 36,5 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Zonsondergang boven de zee "Les rayons et les ombres" markeert de overgang van naturalisme naar impressionisme in het fotografisch werk van Colard. Mogelijk werd het werk met een pinhole-camera gemaakt. Van dichtbij gezien is het een vormeloze opeenstapeling van wolken, van waarachter de zonnestralen reflecteren op de golven. Mogelijk een retouche om het kleurverschil tussen wolken en golven uit te lichten.

↑ , :

:

collectionName : China
inventoryNb : V.1061 A
objectName :
objectTitle :
objectCulture :
geography :
dating : AD 1730 - AD 1750
material :
technique :
dimensions :
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Kopje met tekening in 'encre de Chine', aangebracht in Europa, mogelijk naar een gravure van de Nederlander Albert Cuyp. Landschap met boeren, platbodems en koeien.

↑ , De eerste Dalai Lama Dge-'dun grub-pa (1391-1475):

De eerste Dalai Lama Dge-'dun grub-pa (1391-1475) :

collectionName : India en Zuidoost-Azië
inventoryNb : Ver.337
objectName :
objectTitle : De eerste Dalai Lama Dge-'dun grub-pa (1391-1475)
objectCulture : Tibetaanse
geography :
dating : AD 1650 - AD 1750
material :
technique :
dimensions : Hoogte: 76,5 cm, Breedte: 50 cm
legalRightOwner : Musées royaux d'art et d'histoire/Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis

objectDescription : Een thang-ka (letterlijk: 'dat wat men oprolt') is een Tibetaanse rolschildering. Zowel het maken ervan als het opdracht geven daartoe wordt beschouwd als een religieuze daad. Een thang-ka wordt ingezegend als liturgisch object tijdens een speciale ceremonie. Thang-ka zoals deze, met vergulde afdrukken van de handen en voeten van een lama, zijn uiterst zeldzaam. Dit schilderij maakt mogelijk deel uit van een reeks de werd besteld voor het Lang leven van de Vijfde Dalai Lama (1617-1682) of een van zijn opvolgers. De thang-ka beeldt in het midden Dge-'dun grub-pa af, de neef en leerling van Tsong-kha-pa, die de stichter was van de Gelugpa, de belangrijkste kloosterorde in Tibet. Bovenaan in het midden troont Tsong-kha-pa en rondom zien we verschillende beschermgoden. Dge-'dun grub-pa kreeg postuum de titel van Eerste Dalai Lama.